1- دانشگاه ملایر ، rafi.mehdi@gmail.com
2- دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده: (3481 مشاهده)
آزاردیدگی هیجانی، الگوی تکراری از بدرفتاری هیجانی مراقب با کودک است به شکلی که به کودک القاء میکند که فاقد ارزش، ناقص، دوستنداشتنی و ناخواسته است. آزاردیدگی هیجانی میتواند طبقات مختلفی داشته باشد از قبیل توهین، ایجاد حس بیاعتمادی به خود، تهدید، خراب کردن دوستیهای فرزند، بیتوجهی/غفلت هیجانی، تحقیر، بیمحبتی/طرد، اجبار و آشفتگی خانواده.
آزاردیدگی هیجانی پدیدهای بسیار شایع و کمتر شناختهشده است. بررسیها نشان میدهند که تا 75 درصد کودکان و نوجوانان میتوانند در سطوحی با آزاردیدگی هیجانی روبرو شده باشند. مواجهه با سطوح متوسط و زیاد آزار هیجانی میتواند پیامدهای منفی داشته باشد. آزاردیدگی هیجانی میتواند بر رشد جسمی، هیجانی و شناختی کودکان اثر بگذارد و باعث مشکلات رفتاری، هیجانی و تحصیلی شوند. همچنین، پیامدهای آن به دوره بزرگسالی نیز کشیده میشود.
برخی از عوامل مرتبط با والدین، احتمال آزار گری هیجانی را افزایش میدهند مانند سن کم والدین، تجربه آزاردیدگی در دوره کودکی، نوع سبک دلبستگی، تجربه خشونت در خانواده فعلی، مشکلات روانشناختی و اعتیاد. همچنین سن و جنسیت کودک نیز در میزان آزاردیدگی هیجانی وی نقش دارد.
میتوان با ارتقاء عاملهای حفاظتی فردی، خانوادگی و اجتماعی افراد آزاردیده هیجانی، از تبعات منفی آزاردیدگی هیجانی کاست.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
عمومي دریافت: 1397/8/8 | ویرایش نهایی: 1398/10/3 | پذیرش: 1397/11/14 | انتشار: 1398/10/3 | انتشار الکترونیک: 1398/10/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول