زمینه: دانش ­آموزان با کم‌توانی‌ذهنی از جمله افرادی هستند که به علت شرایط ذهنی و روانی ویژه در مقایسه با افراد سالم تحرک کمتری داشته و به همین علت دچار ضعف‌های جسمی- حرکتی می‌شوند. تربیت­بدنی یکی از حوزه­ های مهم تعلیم و تربیت است که نقش مهمی در تحقق اهداف تعلیم و تربیت ایفا می­کند.  در این مقاله به ارایه نتایج پژوهش ­های مختلف که تاثیر روش­ های تمرینی و ورزشی گوناگون را بر عوامل مختلف آمادگی جسمی، کنترل قامت و شاخص­های جسمی، سلامت روانی و یادگیری مهارت­ها نشان داده­اند، پرداخته شده است.

نتیجه گیری:  نتیجه بررسی پژوهش­ های گوناگون نشان داد که ورزش در ابعاد گوناگونی برای دانش­ آموزان با کم‌توانی‌ذهنی سودمند است. این شاخص­ ها شامل بهبود آمادگی جسمی به ویژه قلبی- عروقی و آمادگی عضلانی، تعادل، وضعیت بدنی از جمله زوایای ستون فقرات و ناهنجاری­های اندام تحتانی، رفتار سازشی، سازگاری اجتماعی، رشد شناختی، یادگیری حرکتی وکاهش پرخاشگری هستند. تمرین­ها نیز می­تواند  برنامه­ های تمرینی منظم یا رشته­ های مختلف ورزشی، روش ­های مستقیم و غیرمستقیم ورزشی از جمله کلاس­های تربیت بدنی مدرسه یا تمرین­های منظم مقاومتی با وزنه، تمرینات اصلاحی و بازی­ درمانی باشد. در نتیجه به نظر می­ رسد با برنامه مناسب فعالیت بدنی، این افراد فرصت خواهند داشت از لحاظ بدنی، روانی و مهارتی تربیت ­شده و یک زندگی فعال و سالم را هنگام ورود به بزرگسالی داشته باشند و این نشان از ضرورت فعالیت بدنی و تربیت­ بدنی در میان این افراد دارد.