جلد 2، شماره 78 - ( 3-1387 )                   شماره 78 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
., .. Not Available214. J Except Educ 2008; 2 (78)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1701-fa.html
کج باف محمدباقر، رستمی مهری. مقایسه ی رشد اجتماعی دانش آموزان نیمه بینا در مدارس تلفیقی و استثنایی (8تا 15-2-78- 1387). تعلیم و تربیت استثنایی. 1387; 2 (78)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1701-fa.html

مقایسه ی رشد اجتماعی دانش آموزان نیمه بینا در مدارس تلفیقی و استثنایی (8تا 15-2-78- 1387)
محمدباقر کج باف* 1، مهری رستمی
1- ، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (2870 مشاهده)
 اجتماعی کردن درست کودکان و نوجوانان و آموزش مهارت‌های اجتماعی لازم به آنها همواره‌ یکی از اهداف عالی نظام آموزش و پرورش بوده‌ است. بر اساس جدول شماره(1):بررسی مقایسه‌ای رشد اجتماعی بین‌ دانش‌آموزان نیمه‌بینای مدارس استثنایی و تلفیقی براساس این جدول t مشاهده شده در سطح 0/50>P نشان می‌دهد تفاوت معناداری بین‌ میزان رشد اجتماعی دانش‌آموزان نیمه‌بینای دختر مدارس استثنایی و مدارس تلفیی وجود دارد. جدول شماره(3)بررسی مقایسه‌ای میزان رشد اجتماعی‌ دانش‌آموزان نیمه‌بینای پسر مدارس استثنایی و مدارس تلفیقی براساس جدول شماره(3) t مشاهده شده در سطح 0/50> p تفاوت معناداری را بین میزان رشد اجتماعی دانش‌آموزان پسر نیمه‌بینا نشان نمی‌دهد. جدول شماره(4)بررسی مقایسه‌ای میزان رشد اجتماعی‌ دانش‌آموزان نیمه‌بینا براساس پایه‌ی تحصیلی براساس جدول شماره(4) F مشاهده شده در سطح 0/50> P تفاوت معناداری را بین میزان رشد اجتماعی دانش‌آموزان نیمه‌بینا براساس پایه‌ی‌ تحصیلی نشان نمی‌دهد.
واژه‌های کلیدی: رشد اجتماعی دانش‌آموزان نیمه‌بینای، دانش‌آموزان نیمه‌بینا در مدارس تلفیقی، بینایی، دانش‌آموزان دختر نیمه‌بینای مدارس، مقایسه‌ی رشد اجتماعی دانش‌آموزان، مدارس، دانش‌آموزان، دختر نیمه‌بینای مدارس ویژه، دختر، کودکان
     
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: آسیب دیده بینایی
دریافت: 1398/11/2 | پذیرش: 1398/11/2 | انتشار: 1398/11/2 | انتشار الکترونیک: 1398/11/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.