، Nashriyeh2005@gmail.com
                    
                    
                    چکیده:       (3452 مشاهده)
                    
                    
                    هدف گفتاردرمانی، ایجاد توانایی برقراری ارتباط مناسب برای فرد مراجعه کننده است. برای برقراری ارتباط و انتقال مفاهیم از نمادها یا علایم استفاده می کنیم که این ارتباط از راه اشارات ، ایما و اشاره، نوشتار، تصاویر، نمادها و ... صورت می گیرد . اگر فردی دچار آسیب های زبانی و گفتاری شدید باشد ، علاوه بر موارد فوق باید از روش ها و نظام های دیگری برای برقراری ارتباط مؤثر استفاده کند که به عنوان نظام ارتباطی جایگزین و مکمل (AAC) معرفی می شود . مقاله حاضر به بررسی کاربرد این نظام در کودکان نشانگان داون با آسیب شنوایی می پردازد.
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
مروری |
                    موضوع مقاله: 
                    
آسیب دیده شنوایی  دریافت: 1398/11/1 | پذیرش: 1398/11/2 | انتشار: 1398/11/2 | انتشار الکترونیک: 1398/11/2
                    
                    
                    
                    
                    
                    
                    
                    ارسال پیام به نویسنده مسئول