زمینه: هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر بازیهای گروهی و محلی بر افزایش مهارتهای اجتماعی دانشآموزان پسر کمتوانذهنی 16 تا 19ساله بود.
روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیشآزمون–پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را دانشآموزان پسر دوره اول متوسطه کمتوانذهنی شهر مشهد تشکیل میدادند. در نمونهگیری 60نفر به روش در دسترس از دانشآموزان پسر دوره اول متوسطه کمتوانذهنی ساکن در خوابگاه هنرستان تنباکوچی شهر مشهد انتخاب و سپس بهصورت تصادفی در 2گروه (30نفر گروه آزمایش و 30نفر گروه گواه) جایدهی شدند. گروه آزمایش طی 10جلسه، 10نوع بازی گروهی و محلی را انجام دادند و گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادههای پژوهش، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون بود. دادههای گردآوریشده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافتهها: تحلیل دادهها نشان داد که در مرحله پسآزمون، بین 2گروه آزمایش و گواه، در مهارتهـای اجتماعی تفاوت معنادار وجود دارد (05/0>P).
نتیجهگیری: ازآنجا که بازی یک فعالیت خوشایند است، دانشآموزان سعی میکنند رفتارهای مناسب خود را افزایش دهند تا برای ادامه بازی در گروه بمانند. ازاینرو میتوان گفت بازیهای گروهی و محلی میتواند باعث افزایش مهارتهای اجتماعی دانشآموزان کمتوانذهنی شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |