جلد 2، شماره 90 - ( 3-1388 )                   شماره 90 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
.. Not Available138. J Except Educ 2009; 2 (90)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1622-fa.html
ابراهیمی امیرعباس. فرهنگ ناشنوایان (37تا43-4- 90-1388). تعلیم و تربیت استثنایی. 1388; 2 (90)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1622-fa.html

فرهنگ ناشنوایان (37تا43-4- 90-1388)
امیرعباس ابراهیمی*
، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (3415 مشاهده)
بسیاری از ناشنوایان ترجیح می‌دهند عضوی از جامعه‌ی ناشنوایان باشند.«ناشنوایان‌1»احساس می‌کنند ناشنوایی یک اختلال نیست بلکه یک تفاوت فرهنگی و زیست‌شناختی است.آنها ناشنوایی‌شان را به عنوان عامل‌ منفی یا ناتوانی نمی‌بینند.آنها خود را فقط در روش‌ ارتباطی متفاوت می‌بینند و احساس می‌کنند گرچه‌ توانایی شنوایی‌شان محدود است به دلیل این‌که به‌طور موفقی با دیگر«ناشنوایان»ارتباط برقرار می‌کنند، معلول نیستند.بنابراین،تفاوتا عمده‌ی آنها با جامعه‌ی‌ شنوا،فرهنگی است.در مقابل،اغلب شنوایی‌شناسان‌ ناشنوایی را به عنوان ناتوانی یا بیماری درنظر می‌گیرند که باید جامعه‌ی شنوا آن را درمان کند.فرهنگ‌ ناشنوایان ،شنوایی‌شناس را به عنوان فرد شنوایی در نظر می‌گیرد که با تبلیغ به استفاده از سمعک یا کاشتینه‌های‌ حلزونی‌ و یادگیری تولید گفتار و استفاده از روش‌ ارتباطی شفاهی برای تغییر کودکان ناشنوا تلاش می‌ کند.«ناشنوایان»این عملکردهای را به عنوان تلاش‌های‌ نامناسب برای تغییر یا محدود کردن فرهنگستان در نظر می‌گیرند.
واژه‌های کلیدی: ناشنوایان، فرهنگ، فرهنگ ناشنوایان، کودکان ناشنوا، جامعه‌ی ناشنوایان، کودکان، فرهنگ اقلیت ناشنوایان احساس، عضوی از جامعه‌ی ناشنوایان، هویت، افراد ناشنوا
     
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: آسیب دیده شنوایی
دریافت: 1398/10/28 | پذیرش: 1398/10/29 | انتشار: 1398/10/29 | انتشار الکترونیک: 1398/10/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.