زمینه: نظریه برنامهریزی، توجه، پردازش همزمان و متوالی نوعی نظریه پردازش شناختی است که در طی چند سال گذشته توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. مقاله حاضر با هدف بررسی مروری این سازه در گروه کودکان با نیازهای ویژه نگاشته شده است.
نتیجهگیری:بررسی یافتههای پژوهشی کارایی، این نظریه را در پیشبینی پیشرفت تحصیلی و ارزیابی افراد با ناتوانی یادگیری ویژه، اختلال کمتوجهی- بیشفعالی، اختلال طیف اتیسم، کودکان تیزهوش و کمتوانیذهنی نشان میدهد. این نتایج بیانگر این مطلب است که این گروهها نسبت به همسالان عادی خود نارساییهای ویژهای در فرآیندهای پاس دارند.بهطورکلی میتوان گفت نتایج مبین این نکته است که نظریه پاس و نیمرخهای آن در زمینههای بالینی و آموزشی پیشنهادهایی مفید برای درک اختلالهای بالینی فراهم کرده است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |