زمینه: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی آموزش رایانهای بر پیشرفت تحصیلی دانشآموزان پسر با کمتوانی ذهنی انجام شد.
روش: روش این پژوهش آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل ۳۲دانشآموز پسر با کمتوانیذهنی بود که در 4کلاس آمادگی مقدماتی در سال تحصیلی 1394-1393 در ناحیه یک شهرستان مشهد مشغول به تحصیل بودند. با روش نمونهگیری تصادفی ساده یک گروه ۸نفری بهعنوان گروه گواه به شیوه سنتی و یک گروه ۸ نفری بهعنوان گروه آزمایش به شیوه آموزش رایانهای آموزش دیدند. در ابتدا پیشآزمونی از دانشآموزان گرفته شد، سپس گروه آزمایش به مدت ۱۴روز در ۶۰ساعت با روش مبتنیبر رایانه آموزش دیدند و گروه گواه در همان مدت با روش سنتی توسط معلمان موردآموزش قرار گرفتند. ابزار پژوهش، 2آزمون پیشرفت تحصیلی محققساخته بود و روایی آنها توسط معلمان دوره آمادگی تایید شد. دادههای گردآوریشده با استفاده از روش آماری توصیفی و تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.
یافتهها: یافتهها حاکی از آن بود که روشهای آموزش به کمک رایانه تاثیر بیشتری نسبت به روشهای سنتی در یادگیری فراگیران داشته است.
نتیجهگیری: پیشنهاد میشود از آموزش رایانهای برای کمک به پیشرفت تحصیلی دانشآموزان با کمتوانی ذهنی استفاده شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |