هدف پژوهش
حاضر مقایسهی مولفه های روان نژندی در
والدین کودکان اتیسم، کم توان ذهنی و عادی در شهر تبریز بود. طرح پژوهش حاضر از نوع علی – مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش
شامل والدین کودکان 4 تا 15 ساله بود که در شهرستان تبریز در سال 1390 سکونت
داشتند. در پژوهش حاضر 45 نفر از والدین سه گروه کودکان اتیسم
، کم توان ذهنی و عادی (هر گروه 15 نفر) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. کودکان عادی
از طریق همتاسازی با گروه های بالینی انتخاب شدند. پرسشنامه شخصیتی NEO- FFI
برای تعیین مولفه های روان نژندی استفاده گردید. دادهها، با استفاده از تحلیل واریانس چند
متغیره (MANOVA) و آزمون تعقیبی LSD
مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. والدین کودکان اتیسم در زیر مولفههای
روان نژندی بالاترین میانگین را داشتند. این تفاوت در مولفه های افسردگی و تکانشی
بودن با والدین کودکان کم توان معنا دار نبود و در مولفه های اضطراب و
تکانشی بودن با والدین کودکان عادی معنادار نبود. با توجه به نتایج مشاهده شده از
سه گروه، والدین کودکان اتیسم و کم توان ذهنی نسبت به والدین کودکان عادی از روان نژندی بالاتری برخور
دارند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |