توجه به کودک
کم توان ذهنی در علم حقوق،بیشتر در حد مقایسه وی با یک کودک عادی میباشد،بهطوری که کودک
کم توان ذهنی که به سن بلوغ رسیده نیز همواره با طفل صغیر ممیز مقایسه میشود. این دیدگاه که در قوانیی نیز رسوخ یافته هرچند از لحاظ عدم کمال عقلی افراد مذکور صحیح مینماید،ولی از این لحاظ که نیازهای آموزشی،پرورشی و عاطفی و نیز ویژگیهای جسمی و روحی ایشان،نحوه برخورد خاصی را میطلبد،دارای ایراد اساسی است.زیرا در تدوین،حداقل قوانین ماهوی،به ویژگیهای روانی،شخصیتی و اجتماعی این کودکان توجهی نشده است. حقوق بهعنوان یکی از شاخههای علوم انسانی که همیشه در اختیار جامعه بوده است،باید مشخص نماید کودک
کم توان ذهنی به عنوان انسان دارای چه حقوق و یا احیانا وظایفی است.در این مقاله به اختصار به جایگاه کودکان
کم توان ذهنی در علم حقوق خواهیم پرداخت و به آنچه باید در قوانین و مقررات برای رشد و بالندگی این کودکان گنجانده شود اشاره خواهیم کرد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
كم توان ذهني دریافت: 1398/11/27 | پذیرش: 1398/11/27 | انتشار: 1398/11/27 | انتشار الکترونیک: 1398/11/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول