Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

بر اساس مطالعات پیشین در این زمینه ، مادران ناشنوایی که دارای کودک ناشنوا هستند بیش از والدین شنوا به فرزندانشان نگاه می کنند، ‌چهره ی آنها دارای احساس بیشتری است و زبان بدنی بهتری دارند. در نتیجه رشد هیجانی این کودکان دچار مشکلاتی می شود، حالآنکه والدین ناشنوایی که با فرزندان ناشنوای خود با زبان اشاره ارتباط برقرار می کنند با چنین مشکلاتی روبرو نمی شوند . این خانواده ها در صورت ارتباط با بزرگسالان ناشنوا و خانواده های دارای فرزند ناشنوا،‌ ارتباط بهتری با فرزند خود دارند و در مقابل فرزندانشان حساس تر و پذیراتر خواهند بود. زمانی که والدین از نظر روانشناختی، ‌اجتماعی یا اقتصادی تحت فشار باشند، در مراقبت و ابراز محبت به کودک ناتوان و تحریک پذیر خود دچار مشکل می شوند و این امر به نوبهی خود باعث ایجاد یک دلبستگی نا امن می شود.

واژه‌های کلیدی: ناشنوا، شنوایی، سلامت روان در مادران کودکان، مادران کودکان ناشنوا، مادران، مشکلات ارتباطی کودک ناشنوا، والدین شنوای کودک ناشنوا، اضطراب، والدین، رایانه

     

---