1- دانشگاه علامه طباطبائی
2- مدرس دانشگاه فرهنگیان زاهدان ، z_allahi57@yahoo.com
چکیده: (3162 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف اصلی ابزارهای کمکی جابجایی برای افراد آسیبدیده بینایی، حرکت امن و مستقل در محیط است. بیشترین فعالیتهایی که تاکنون برای کاهش محدودیتهای افراد دارای آسیب بینایی انجامشده، بر روی حرکت و جابجایی این افراد در محیطهای آشنا و نا آشنا و مهارتهای خواندن و نوشتن آنها برای دستیابی به استقلال فردی متمرکز بودهاند. عصای سفید، سگ راهنما و ابزارهای جابجایی الکترونیکی از عمدهترین گزینههای مورد استفاده در جابجایی افراد آسیبدیده بینایی هستند و بریل، متن خوانهای مختلف و درشت نما کنندهها جهت خواندن و نوشتن به کار میروند. اما هر کدام از این موارد مزایا و محدودیتهای خاص خود را دارند. در این مقاله به مزایا و عملکردهای فناوریهای پوشیدنی و سامانه هوروس پرداختهشده که بخش زیادی از محدودیتهای این ابزارها را کاهش میدهد.
نتیجه گیری: سامانه هوروس قابلیتهایی مانند مسیریابی و حرکت مستقل در حین فعالیتهای بازی، آگاه شدن از موقعیت دوستان در کلاس و مدرسه، شناسایی متن و خواندن، شناخت چهره و شناسایی اشیا را با هم ادغام کرده است. این فناوری هم قابلیت مسیریابی و تشخیص مانع بهصورت سهبعدی را دارد که به حرکت ایمن فرد آسیبدیده بینایی کمک میکند و هم قابلیت خواندن متنهای نوشتاری و بریل را دارد که میتواند به استقلال فرد در فعالیتهای آموزشی و یادگیری کمک کند.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
آسیب دیده بینایی دریافت: 1396/7/27 | ویرایش نهایی: 1398/9/24 | پذیرش: 1397/8/5 | انتشار: 1398/5/2 | انتشار الکترونیک: 1398/5/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول