هدف از این پژوهش بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراکشده و تابآوری با درماندگی روانشناختی مادران کودکان استثنایی شهر خرمآباد بود.
روش: روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه مادران کودکان استثنایی (کمتوانذهنی، نابینا و ناشنوا) شهر خرمآباد در سال1394 بودند. نمونه پژوهش شامل 204نفر از مادران کودکان استثنایی بودند که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای اندازهگیری متغیرها از پرسشنامههای حمایت اجتماعی ادراکشده زیمت و همکاران، تابآوری کانر و دیوسون و درماندگی روانشناختی لاوبوند و لاوبوند استفاده شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد بین تابآوری و حمایتاجتماعی با درماندگی روانشناختی مادران کودکان استثنایی رابطه وجود دارد که همگی در سطح 001/0 معنیدار بود. همچنین نتایج نشان داد حمایت اجتماعی و تابآوری 60درصد از افسردگی، 50درصد از اضطراب و 17درصد از استرس مادران کودکان استثنایی را تبیین میکند.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج پژوهش میتوان با انجام مشاوره به مادران کودکان استثنایی کمک کرد تا احساس کنند از حمایت اجتماعی برخوردارند تا بتوانند با مشکلات حاصل از داشتن کودک استثنایی مقابله کنند.بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |