جلد 2، شماره 160 - ( 4-1399 )                   شماره 160 صفحات 50-37 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،تهران،ایران
2- دانشیار گروه روانشناسی، واحد ابهر دانشگاه آزاد اسلامی ،ابهر، ایران ، oor77@yahoo.com
3- استاد یار گروه تربیت و مشاوره، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران ،ایران
چکیده:   (1840 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر طراحی و آزمودن الگویی در تبیین فشار شغلی با میانجی‌‌گری اشتیاق شغلی بر بهزیستی روانشناختی مربیان مراکز اختلالهای یادگیری ویژه بود.
روش: این پژوهش از نوع الگویابی معادلات ساختاری و جامعۀ آماری آن شامل تمام مربیان مشغول فعالیت در «مراکز آموزشی و توانبخشی مشکلات ویژۀ یادگیری» تحت پوشش سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور در سال تحصیلی 1398-1397 بود که از بین آنها 1030 نفر به روش نمونهگیری غیرتصادفی و داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند. ابزارهای پژوهش فرم کوتاه پرسشنامۀ بهزیستی روانشناختی ریف (1989)، پرسشنامۀ فشار شغلی اورلی و گیردانو (1980)، پرسشنامۀ اشتیاق شغلی شــوفلی و سـالانوا (2001 ) بودند. دادههــا با استفاده از روش معادلات ساختاری و نرمافزار AMOS مورد تجزیه و تحلیل قــرار گرفت.
یافتهها: فشار شغلی بهطور مستقیم موجب کاهش بهزیستی روانشناختی مربیان مراکز اختلال یادگیری ویژه، و بهطور غیرمستقیم، از طریق افزایش اشتیاق شغلی موجب تعدیل میزان بهزیستی روانشناختی مربیان میشود (05/0 >P).
نتیجهگیری: این پژوهش رابطۀ منفی بین فشار شغلی و بهزیستی روانشناختی، و رابطۀ مثبت بین فشار شغلی و اشتیاق شغلی را تأیید میکند. بنابراین، شایسته است با استفاده از نتایج این پژوهش و کاربست آن در برنامهریزی ستادی و استانی، تعارضات موجود را شناسایی و با استفاده از رویکرد بومنگر جهت بهبود شرایط بهزیستی روانشناختی مربیان این مراکز اقدام نمود.
متن کامل [PDF 918 kb]   (476 دریافت)    
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: مشکلات يادگيري
دریافت: 1398/9/18 | ویرایش نهایی: 1399/10/14 | پذیرش: 1399/2/16 | انتشار: 1399/4/1 | انتشار الکترونیک: 1399/4/1

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.