زمینه: اصطلاح ناتوانی یادگیری برای تبیین مشکلات یک فرد با هوشبهر متوسط در کسب مهارتهای تحصیلی اساسی به کار می رود و میتواند بر توانایی فرد در درک و استفاده از زبان شفاهی یا نوشتاری، انجام محاسبات ریاضی، هماهنگی حرکتها، یا توجه مستقیم تاثیر بگذارد. ناتوانی یادگیری میتواند به 3 شکل مشکلات در خواندن، نوشتن و حسابکردن بروز یابد. میزان شیوع این ناتوانی در سالهای اخیر، بسیار افزایش یافته و در پژوهشهای مختلف برآوردهای متفاوتی از آن صورت گرفته است.
نتیجه گیری: یکی از علل مهم تفاوتهای معنادار در میزان شیوع این اختلال در پژوهشهای مختلف مربوط به رویکردهای گوناگون تشخیصی است. 3 شیوه مهم در تشخیص ناتوانیهای یادگیری عبارتاند از: رویکرد ناهماهنگی پیشرفت – توانایی، رویکرد پاسخ به مداخله و رویکرد پردازش شناختی. هرکدام از این رویکردها طرفداران و مخالفان ویژه خود را دارند. بدین ترتیب در این مقاله ضمن مروری کلی بر تعریف و توصیف ناتوانی یادگیری، رویکردهای مختلف تشخیصی به تفصیل مورد بررسی و نقد قرار میگیرند و در پایان نتیجه گیری نهایی صورت میگیرد.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |