جلد 2، شماره 130 - ( اردیبهشت 1394 )                   شماره 130 صفحات 12-5 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

asadi H, kalantari M, hoseinirazi S, Hirbod A, mosavi S. Simultaneous effects of intervention strategies in reduction the impulsivity type of attention-deficit hyperactivity disorder symptoms: a single - case study. J Except Educ 2015; 2 (130) :5-12
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-286-fa.html
اسدی حمید، کلانتری مهرداد، حسینی رضی ثریا، هیربد آرش، موسوی سیده اقدس. تاثیر همزمان راهبردهای مداخله ای در کاهش نشانه های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی از نوع تکانشگری (مطالعه تک موردی). تعلیم و تربیت استثنایی. 1394; 2 (130) :5-12

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-286-fa.html


1- دانشگاهی ، hamid_asadi35@ymail.com
2- دانشگاهی
3- آموزش و پرورش استثنایی
4- وزارت بهداشت ...
چکیده:   (11190 مشاهده)

اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، اثرات جبران ناپذیری در زمینه تحصیلات، ارتباط با همسالان، والدین و معلمان ایجاد می‌کند. هدف پژوهش حاضر تاثیر همزمان راهبردهای مداخله‌ای در کاهش نشانه‌های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی از نوع تکانشگری بود. طرح پژوهش به روش تجربی تک موردی از نوع چند خط پایه بود که به مدت 16 جلسه هفتگی در یک دانش آموز پسر مقطع متوسطه کم توان ذهنی اجرا گردید. داده‌ها با استفاده از مصاحبه بالینی، مقیاس سنجش اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی، مقیاس درجه بندی کانرز فرم معلم (1969)، فرم والد(1999) جمع آوری و بر اساس آزمون شاخص تغییر پایا و درصد بهبودی تحلیل شد. نتایج نشان داد تاثیر همزمان راهبردهای مداخله‌ای در کاهش نشانه‌های اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی از نوع تکانشگری از نظر بالینی معنی دار می باشد. بنابراین راهبردهای مداخله‌ای همزمان در کاهش نشانه های اختلال تکانشگری از کارایی و اثربخش لازم برخوردار است.

متن کامل [PDF 352 kb]   (2896 دریافت)    
نوع مطالعه: مطالعۀ تک‌آزمودنی | موضوع مقاله: عمومي
دریافت: 1393/1/21 | ویرایش نهایی: 1394/5/26 | پذیرش: 1393/6/24 | انتشار: 1394/5/26 | انتشار الکترونیک: 1394/5/26

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.