جلد 5، شماره 177 - ( 10-1402 )
شماره 177 صفحات 79-63 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Qorbanpoor Lafmejani A, jahanshahi Z, rezaei S. The Effectiveness of Emotion Regulation Training on
Parent-child Interaction and Rumination of Mothers with
Children with Intellectual Disabilities. J Except Educ 2024; 5 (177) : 5
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2374-fa.html
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2374-fa.html
قربان پور لفمجانی امیر، جهانشاهی زینب، رضائی سجاد. اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تعامل والد-فرزند و نشخوار فکری
مادران دارای کودکان با کم‌توانی ذهنی. تعلیم و تربیت استثنایی. 1402; 5 (177) :63-79
1- دانشگاه گیلان ، qorbanpoorlafmejani@guilan.ac.ir
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت،
3- دانشگاه گیلان
2- دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت،
3- دانشگاه گیلان
چکیده: (757 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: زندگی با کودک با کم توانی ذهنی برای والدین به خصوص مادران در مقام مراقبان اصلی بسیار چالش برانگیز
است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تعامل والد- فرزند و نشخوار فکری مادران دارای کودک
با کم توانی ذهنی بود.
روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران
دارای کودکان با کم توانی ذهنی مراجعهک‌ننده به مدارس استثنایی شهر رشت در سال تحصیلی 99 - 1398 بود. از این بین
نمونه ای به صورت دردسترس به حجم 30 نفر با توجه به ملاک های ورود و خروج انتخاب شد. سپس به تصادف به دو گروه
آزمایشی ) n=15 ( و گواه ) n=15 ( اختصاص یافتند و پرسشنامه های تعامل والد-فرزند پیانتا ) 1994 ( و نشخوار فکری نولن و
هوکسما ) 1991 ( را تکمیل کردند. برنامه مداخله ای بر 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش تنظیم هیجان براساس الگوی تنظیم هیجان
گراس ) 2002 ( استوار بود که توسط پژوهشگر برای مادران کودکان با کم توانی ذهنی اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده
از تحلیل کوواریانس تک و چندمتغیری پردازش شد.
یافته ها: آموزش تنظیم هیجان بر افزایش تعامل والد-فرزند و مؤلفه ی نزدیکی و کاهش مؤلفه های تعارض و وابستگی مادران
دارای کودکان با کم توانی ذهنی به طورمعنا داری مؤثر بود ) 05 / P>0 (. همچنین این آموزش بر کاهش نشخوار فکری مادران این
کودکان مؤثر بود ) 01 / .)P>0
نتیجه گیری: این نتایج، کاربردهای بالینی مستقیم و ضمنی مهمی در زمینه افزایش تعامل والد-فرزند و کاهش نشخوار فکری
در مادران دارای کودکان با کم توانی ذهنی از طریق آموزش تنظیم هیجان دارد.
زمینه و هدف: زندگی با کودک با کم توانی ذهنی برای والدین به خصوص مادران در مقام مراقبان اصلی بسیار چالش برانگیز
است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر تعامل والد- فرزند و نشخوار فکری مادران دارای کودک
با کم توانی ذهنی بود.
روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران
دارای کودکان با کم توانی ذهنی مراجعهک‌ننده به مدارس استثنایی شهر رشت در سال تحصیلی 99 - 1398 بود. از این بین
نمونه ای به صورت دردسترس به حجم 30 نفر با توجه به ملاک های ورود و خروج انتخاب شد. سپس به تصادف به دو گروه
آزمایشی ) n=15 ( و گواه ) n=15 ( اختصاص یافتند و پرسشنامه های تعامل والد-فرزند پیانتا ) 1994 ( و نشخوار فکری نولن و
هوکسما ) 1991 ( را تکمیل کردند. برنامه مداخله ای بر 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش تنظیم هیجان براساس الگوی تنظیم هیجان
گراس ) 2002 ( استوار بود که توسط پژوهشگر برای مادران کودکان با کم توانی ذهنی اجرا شد. داده های به دست آمده با استفاده
از تحلیل کوواریانس تک و چندمتغیری پردازش شد.
یافته ها: آموزش تنظیم هیجان بر افزایش تعامل والد-فرزند و مؤلفه ی نزدیکی و کاهش مؤلفه های تعارض و وابستگی مادران
دارای کودکان با کم توانی ذهنی به طورمعنا داری مؤثر بود ) 05 / P>0 (. همچنین این آموزش بر کاهش نشخوار فکری مادران این
کودکان مؤثر بود ) 01 / .)P>0
نتیجه گیری: این نتایج، کاربردهای بالینی مستقیم و ضمنی مهمی در زمینه افزایش تعامل والد-فرزند و کاهش نشخوار فکری
در مادران دارای کودکان با کم توانی ذهنی از طریق آموزش تنظیم هیجان دارد.
شماره‌ی مقاله: 5
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
كم توان ذهني
دریافت: 1400/6/24 | ویرایش نهایی: 1402/11/2 | پذیرش: 1402/7/15 | انتشار: 1402/10/25 | انتشار الکترونیک: 1402/10/25
دریافت: 1400/6/24 | ویرایش نهایی: 1402/11/2 | پذیرش: 1402/7/15 | انتشار: 1402/10/25 | انتشار الکترونیک: 1402/10/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
