جلد 3، شماره 163 - ( 6-1400 )
شماره 163 صفحات 50-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mokhtarnezhad S, Zeinali A. The Role of Emotional Empathy, Family Relationship and
Communication Skills of Parents in Social Adjustment
of the Blinds. J Except Educ 2021; 3 (163) :41-50
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2199-fa.html
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2199-fa.html
مختارنژاد سارا، زینالی علی. نقش همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارت‌های ارتباطی والدین در سازگاری اجتماعی نابینایان. تعلیم و تربیت استثنایی. 1400; 3 (163) :41-50
سارا مختارنژاد1 
، علی زینالی* 2
، علی زینالی* 2
1- دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه
2- دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه ، a.zeinali@iaurmia.ac.ir
2- دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه ، a.zeinali@iaurmia.ac.ir
چکیده: (3343 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارت های ارتباطی والدین در
سازگاری اجتماعی نابینایان بود. مطالعه حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود.
روش: جامعه آماری پژوهش حاضر، همه افراد نابینای عضو انجمن نابینایان شهرستان ارومیه در سال 1397 بود
) 257 نفر( که همگی به عنوان نمونه ی آماری پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های همدلی عاطفی
)دویس، 1983 (، ارتباط خانوادگی )کوئرنر و فیتزپاتریک، 2002 (، مهارت های ارتباطی )بارتون، 1990 ( و سازگاری اجتماعی
)سینها و سینگ، 1993 ( بود. داده ها با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان داد که با افزایش نمرات همدلی عاطفی، الگوهای ارتباط گفت وشنود، همنوایی، مهارت های
ارتباطی، بازخورد، و گفت و شنود؛ نمره ی سازگاری اجتماعی نابینایان به طور معناداری کاهش می یابد. با توجه به اینکه، در
پرسشنامه ی سازگاری اجتماعی، نمره ی بالاتر به معنای سازگاری پایین تر است، پس با افزایش همدلی عاطفی، الگوهای
ارتباط گفت وشنود و همنوایی و مهارت های ارتباطی بازخورد، شنود و کلامی میزان سازگاری اجتماعی نابینایان افزایش
می یابد. همچنین همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارت های ارتباطی والدین به طور معناداری توانستند 5/ 40 درصد
از تغییرات سازگاری اجتماعی نابینایان را پیش بینی کنند ) 05 / .)P> 0
نتیجه گیری: برای بهبود سازگاری اجتماعی نابینایان می توان میزان همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارت های
ارتباطی والدین را از طریق کارگاه های آموزشی ارتقا داد.
زمینه و هدف: هدف این پژوهش بررسی نقش همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارت های ارتباطی والدین در
سازگاری اجتماعی نابینایان بود. مطالعه حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود.
روش: جامعه آماری پژوهش حاضر، همه افراد نابینای عضو انجمن نابینایان شهرستان ارومیه در سال 1397 بود
) 257 نفر( که همگی به عنوان نمونه ی آماری پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های همدلی عاطفی
)دویس، 1983 (، ارتباط خانوادگی )کوئرنر و فیتزپاتریک، 2002 (، مهارت های ارتباطی )بارتون، 1990 ( و سازگاری اجتماعی
)سینها و سینگ، 1993 ( بود. داده ها با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند.
یافته ها: یافته ها نشان داد که با افزایش نمرات همدلی عاطفی، الگوهای ارتباط گفت وشنود، همنوایی، مهارت های
ارتباطی، بازخورد، و گفت و شنود؛ نمره ی سازگاری اجتماعی نابینایان به طور معناداری کاهش می یابد. با توجه به اینکه، در
پرسشنامه ی سازگاری اجتماعی، نمره ی بالاتر به معنای سازگاری پایین تر است، پس با افزایش همدلی عاطفی، الگوهای
ارتباط گفت وشنود و همنوایی و مهارت های ارتباطی بازخورد، شنود و کلامی میزان سازگاری اجتماعی نابینایان افزایش
می یابد. همچنین همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارت های ارتباطی والدین به طور معناداری توانستند 5/ 40 درصد
از تغییرات سازگاری اجتماعی نابینایان را پیش بینی کنند ) 05 / .)P> 0
نتیجه گیری: برای بهبود سازگاری اجتماعی نابینایان می توان میزان همدلی عاطفی، ارتباط خانوادگی و مهارت های
ارتباطی والدین را از طریق کارگاه های آموزشی ارتقا داد.
واژه‌های کلیدی: واژه های کلیدی: ارتباط خانوادگی، سازگاری اجتماعی، مهارت های ارتباطی، نابینایان، همدلی عاطفی
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
آسیب دیده بینایی
دریافت: 1399/4/24 | ویرایش نهایی: 1400/9/15 | پذیرش: 1400/5/11 | انتشار: 1400/5/11 | انتشار الکترونیک: 1400/5/11
دریافت: 1399/4/24 | ویرایش نهایی: 1400/9/15 | پذیرش: 1400/5/11 | انتشار: 1400/5/11 | انتشار الکترونیک: 1400/5/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
