جلد 3، شماره 20 و 21 - ( 6-1382 )                   شماره 20 و 21 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

.. Not Available567. J Except Educ 2003; 3 (20 and 21)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2060-fa.html
احمدپناه محمد. توان بخشی مبتنی بر جامعه ضرورت ها و روش های اجرایی آن در ایران (34تا 42-6-20تا 21- 1382). تعلیم و تربیت استثنایی. 1382; 3 (20 و 21)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2060-fa.html


، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (2025 مشاهده)
با توجه به موارد فوق, ضرورت وجود نظام‌تازه‌ای از خدمات توان‌بخشی شکل‌ گرفت و سازمان بهداشت‌ جهانی,تأمین خدمات‌ در کشورهای در حال توسعه و به ویژه در بخش‌های‌ مشخصی از جامعه که ناهماهنگی‌هایی بین‌ جهت‌گیری‌های فرهنگی،ارزشی و انتظارات از مسوولان وجود دارد،افراد بی‌شماری وجود دارند که‌ در عین نیازمندی به خدمات،تمایل کمی برای دریافت یا جستجوی کمک از خود نشان می‌دهند ضروری و آموزش افراد معلول از راه فرآیند توان‌بخشی مبتنی بر جامعه را به عنوان بخشی از فعالیت بهداشت همگانی توصیه نمود. از دیگر جنبه‌هایی که در برنامه توان‌بخشی مبتنی بر جامعه در نظر گرفته شده این است که با توجه به اینکه والدین کودک معلول‌ برای کمک به کودک خود انگیزه بیشتری دارند,بهتر از فرزندان‌ خود مراقبت می‌نمایند و این مراقبت‌ها را در صورت دریافت‌ آموزش‌های لازم به بهترین شکلی به انجام می‌رسانند. هدف برنامه توان‌بخشی مبتنی بر جامعه‌ این است که فرآیندهای توان‌بخشی و مسوولیت‌های مرتبط با آن به افراد خانواده و جامعه واگذار شود,در این‌ حالت نیروی توان‌بخشی از همان جامعه‌ انتخاب شده و آموزش می‌بیند خدمات توان‌بخشی مبتنی بر جامعه برای چه گروهی مناسب‌تر است؟ در کشورهای در حال توسعه عواملی مانند گرفتاری,فقر و نگرش‌های منفی,مانع از مشارکت فعال والدین در چنین برنامه‌هایی‌ می‌شوند,ضروری‌ترین عنصر برنامه توان بخشی مبتنی بر جامعه, تغییر نگرش‌های جامعه نسبت به افراد معلول می‌باشد.
متن کامل [DOCX 12 kb]   (1 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: توان بخشي
دریافت: 1398/11/30 | پذیرش: 1398/12/3 | انتشار: 1398/12/3 | انتشار الکترونیک: 1398/12/3

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.