، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (3065 مشاهده)
در مطالعهای دیگر گزارش شده است کودکی که تشخیص اختلال سلوک دریافت میکند، وقتی بزرگ میشود احتمال بیشتری وجود دارد که دارای الکلیسم شود یا شخصیت ضد اجتماعی پیدا کند،تا کودکی که دارای سایر مسایل هیجانی است(راتر و گارمز،1983 به نقل از کاستلو،1992). بهطور کلی سببشناسی این اختلال در چند محور قابل بحث است که در زیر به آنها می پردازیم: عوامل مربوط به والدین: تاریخچه خانوادگی با اختلال شخصیت ضد اجتماعی یا اعتیاد والدین به ادراک از خودش آسیب زده و او را در مسیری قرار میدهد که به رفتارهای منفی ختم میشود.
کم توان ذهنی والدین ازدواج زود هنگام والدین،فقدان علاقه والدین به عملکرد تحصیلی کودک،عدم شرکت خانواده در فعالیتهای مذهبی پژوهشها نشان میدهد که کودکان با اختلال سلوک،بهطور ارثی،کاهش محسوسی در فعالیت سیستم عصبی دارند که نتیجه آن انگیزش بیشتر برای دستیابی به تحریک مورد دلخواه است. پژوهشها نشان میدهد که کودکان با اختلال سلوک، بهطور ارثی،کاهش محسوسی در فعالیت سیستم عصبی دارند که نتیجه آن انگیزش بیشتر برای دستیابی به تحریک مورد دلخواه است. شاید تعجبآور باشد،اما آنها ترجیح میدهند که با توسل به رفتارهای خشن و خطرناک توجه دیگران را به خود جلب کنند تا اینکه نادیده انگاشته شوند در کار هستند،مؤثر واقع میشوند،طبق راهنمای آماری و تشخیصی(1987)اختلال در طبقههای پایین شایعتر است تا حدودی به این دلیل که با اختلال در توانایی یادگیری مربوط است و نیز به این دلیل که پدر افراد مبتلا،اغلب به این اختلال مبتلا هستند،در نتیجه کودک در خانهای محروم بار میآید.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
اختلالات رفتاري دریافت: 1398/11/30 | پذیرش: 1398/12/3 | انتشار: 1398/12/3 | انتشار الکترونیک: 1398/12/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول