جلد 4، شماره 45 - ( 6-1384 )                   شماره 45 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

.. Not Available433. J Except Educ 2005; 4 (45)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1925-fa.html
سفیف مقدم اکبری فاطمه. نگاهی اجمالی به نشانگان ایکس شکننده: اختلال کروموزومی که بیشتر در مردان مشاهده می شود (15تا 18-3-45- 1384). تعلیم و تربیت استثنایی. 1384; 4 (45)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1925-fa.html


، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (2434 مشاهده)
مبتلایان مذکر فاقد این ژن بوده و تصور می شود که میزان وجود تریپلت12FMR-1 در آسیب زایی نشانگان ایکس شکننده مؤثر می باشد ولی مکانیسم های ایجاد کننده‌ی کم توانی هوشی هنوز ناشناخته است. تأثیر بر زنان برخی از ویژگی های نشانگان ایکس شکننده که در مورد مردان ذکر شد، در بسیاری از زنان مبتلا نیز مشاهده می شود. به دلیل اینکه زنان یک کروموزوم ایکس از مردان بیشتر دارند, تعداد کمتری از آنان به این اختلال دچار می شوند و شدت ابتلای آنها نیز معمولأ کمتر است. تقریبا یک سوم زنان مبتلا به نشانگان ایکس شکننده ناتوانی شدید هوشی دارند و بقیه‌ی آنها مشکلات یادگیری متوسطی دارند. پژوهش هایی که در گذشته بر روی این گروه از مبتلایان به عمل آمده نشان می دهد که تقریبا تمام افراد مذکر مورد مطالعه دچار کم توانی هوشی شدید یا متوسط بوده اند. امروزه با افزایش دانش و آگاهی نسبت به این اختلال کروموزومی، افراد بیشتری که مبتلا به نشانگان ایکس شکننده هستند به طور دقیق تری مورد شناسایی قرار می گیرند. ارزیابی های دقیق تر نشان می دهد که هوشبهر 10 تا 15 درصد پسران مبتلا در حد مرزی یا خفیف بوده و تعداد زیادی از آنها به همراه برخی از دختران مبتلا، به کم توانی هوشی شدید دچار می باشند. تعدادی از افراد مؤنث که بطور کامل به این نشانگان مبتلا هستند( جهش کامل )، علاوه بر کم توانی هوشی به ناتوانی های خاص یادگیری نیز دچار می باشند.
متن کامل [DOCX 12 kb]   (2 دریافت)    
نوع مطالعه: ترجمه (پایان پذیرفته است) | موضوع مقاله: كم توان ذهني
دریافت: 1398/11/23 | پذیرش: 1398/11/26 | انتشار: 1398/11/26 | انتشار الکترونیک: 1398/11/26

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.