، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (2993 مشاهده)
در نهایت دانش آموزان باید بتوانند اعداد را بنویسند و اشیاء را برای نشان دادن کمیت ترسیم کنند چیزی که اهمیت دارد این است که ما دانش آموزان را برای نوشتن اعداد در ارتباط دادن آن با مجموعه هایی از اشیاء آموزش دهیم. آموزش دانشآموزان ناتوان اغلب با تشخیص نوع الگو مانند 40 و 30 و 20 و 10 مشکل پیدا میکند و احتمالا به شیوهنامهی منظمی برای کمک کردن به آنها در کشف این الگو نیازمند است، چیزی که اهمیت دارد این است که به دانش آموزان امکان فعالیتهای یادگیری برای کشف این شناخت از خود داده میشود. در آغاز مسایل کلمه از این نظر که برای دانش آموزان خودمحوری و نمایش موقعیت های زندگی واقعی را به همراه دارد خوشایند است و می تواند برای درک تعمیم زبان عملکردهای ریاضی (همانگونه که در موقعیت های واقعی نمایان است) به یک سیستم علامت انتزاعی مؤثر باشد. بنابراین محیط باید تجارب کافی و امکان کنترل در یک سطح واقعی برای کمک به انتقال دانش آموزان از مفاهیم زبان ریاضی و اعمال ذهنی به سطح انتزاعی مورد نیاز برای حل مسأله در اختیار آنها قرار دهد. شیوه مذکور از دانش آموزان می خواهد تا واژه ها و کلمات ریاضی را که نادیده گرفته اند در مسأله بگنجانند (اضافه کنند) این در معطوف کردن توجه دانش آموزان به اطلاعات مربوط به یک مسأله و سازمان دادن و ساختن داده های مورد نیاز برای حل مسأله مؤثر است.
نوع مطالعه:
ترجمه (پایان پذیرفته است) |
موضوع مقاله:
كم توان ذهني دریافت: 1398/11/10 | پذیرش: 1398/11/12 | انتشار: 1398/11/12 | انتشار الکترونیک: 1398/11/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول