جلد 4، شماره 68 و 69 - ( 6-1386 )                   شماره 68 و 69 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

.. Not Available297. J Except Educ 2007; 4 (68 and 69)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1787-fa.html
خاقانی نژاد زهرا. بررسی نحوه گذران اوقات فراغت نوجوانان کم توان ذهنی مدارس حرفه آموزی شهرستان همدان (37تا 49-5-68تا 69- 1386). تعلیم و تربیت استثنایی. 1386; 4 (68 و 69)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1787-fa.html


، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (2764 مشاهده)
1.بین نحوه ی گذران اوقات فراغت نوجوانان دختر و پسر کم توان ذهنی مدارس حرفه آموزی شهرستان همدان تفاوت وجود دارد . 2. بین میزان تحصیلات والدین و نحوهی گذران اوقات فراغت نوجوانان دختر و پسر کم توان ذهنی مدارس حرفه آموزی شهرستان همدان رابطه وجود دارد . 3. بین وضعیت اقتصادی خانواده و نحوهی گذران اوقات فراغت نوجوانان دختر و پسر کم توان ذهنی مدارس حرفه آموزی شهرستان همدان رابطه وجود دارد . در پژوهش حاضر رابطه ی بین میزان تحصیلات والدین و نحوه ی گذران اوقات فراغت نوجوانان دختر و پسر کم توان ذهنی مورد تأیید قرار گرفت. هر چند این پژوهش نشان داد که بین وضعیت اقتصادی خانواده و نحوه ی گذران اوقات فراغت نوجوانان کم توان ذهنی رابطه وجود ندارد. هورتون و همکاران در پژوهشی با نام ; مقایسه ی فعالیت های تفریحی در اوقات فراغت بزرگسالان کم توان ذهنی و عادی; در سال 1994 نشان دادند، هر دو گروه تمایلات مشابهی برای اوقات فراغت و فعالیت‌های تفریحی داشتند و دو سوم از فعالیت‌های انتخاب شده توسط افراد کم توان ذهنی، با توانایی شناختی آنها ارتباط مستقیمی نداشت. در این مطالعه متخصصان به شرکت فعال و درگیر شدن افراد کم توان ذهنی درفعالیت های اوقات فراغت و همکاری بین خانه، مدرسه و انجمن برای موفقیت برنامه‌ها تأکید کردند. از جمله نتایج پژوهش این است که بیش از 50 درصد نوجوانان دختر و پسر کم توان ذهنی اولویت اول خود را در اوقات فراغت، مسافرت و اردو مطرح کردند.
     
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی | موضوع مقاله: كم توان ذهني
دریافت: 1398/11/9 | پذیرش: 1398/11/12 | انتشار: 1398/11/12 | انتشار الکترونیک: 1398/11/12

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.