جلد 8، شماره 74 - ( 11-1386 )                   شماره 74 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

.. Not Available247. J Except Educ 2008; 8 (74)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1734-fa.html
شاطرلو عالیه. افزایش عزت نفس دانش آموزان کم توان ذهنی از راه توجه به مؤلفه های خودپنداره (27تا 36-5-74- 1386). تعلیم و تربیت استثنایی. 1386; 8 (74)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1734-fa.html


، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (3216 مشاهده)
برای کمک به این دانش‌آموزان باید هماهنگی لازم بین والدین ، مربی مربوط و مشاور مدرسه وجود داشته باشد تا پس از ارزیابی و تشخیص هر نوع نقص در هریک از مؤلفه‌های عزت نفس، برنامه ی افزایش عزت نفس مورد استفاده قرار گیرد. تعریف و تمجید ممکن است در آغاز کار محیط مثبتی برای افزایش عزت نفس فراهم کند ، به‌ویژه وقتی که متناسب با کار، واقع‌گرایانه و به صورت امری باشد. جای تعجب نیست که دور بودن این کودکان از خانواده مشکلات رفتاری آنها را افزایش می‌دهد و خطر ایجاد عزت نفس پایین هم به آن اضافه می‌شود. با اینکه خود یادگیری و موفقیت در امور تحصیلی باعث ایجاد رضایت در فرد می شود ، این کودکان با چنین مشکلاتی ، زمان زیادی برای یادگیری رفتار قابل قبول سپری می‌کنند. پژوهش ها نشان داده است در موقعیت‌های آموزشی که میان دانش‌آموزان رقابت وجود دارد، حتی دانش‌آموزانی که عزت نفس بالایی دارند، با شکست روبه‌رو می‌شوند و به دنبال آن انتقاد از خود در آنها افزایش می‌یابد. کودکی با خودانگاره ی غیرواقعی،لازم است آگاهی بیشتری از خود داشته باشد و چنانچه خود آرمانی کودک رشد نیافته باشد، باید مورد تقویت قرار گیرد. بالاخره ، برنامه های افزایش عزت نفس فقط به این دلیل طرح‌ریزی نشده‌اند که به کودکان کمک نمایند احساس خوشایندی از خود داشته باشند، بلکه کمک می‌کنند در برابر رفتارهای خود احساس مسئولیت کنند و این توانایی را روز به روز تقویت نموده و به نیازهای دیگران احترام بگذارند و هرچه بیشتر حس ارزشمندی را در خود رشد دهند.
     
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: كم توان ذهني
دریافت: 1398/11/2 | پذیرش: 1398/11/5 | انتشار: 1398/11/5 | انتشار الکترونیک: 1398/11/5

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.