جلد 2، شماره 90 - ( 3-1388 )                   شماره 90 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
.. Not Available137. J Except Educ 2009; 2 (90)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1621-fa.html
ولی زاده فاطمه. جایگاه دانش آموزان در خود مانده در آموزش و پرورش استثنایی (29تا36-3- 90-1388). تعلیم و تربیت استثنایی. 1388; 2 (90)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1621-fa.html

جایگاه دانش آموزان در خود مانده در آموزش و پرورش استثنایی (29تا36-3- 90-1388)
فاطمه ولی زاده*
، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (3292 مشاهده)
«در خود ماندگی»را می‌توان یک بیماری با طیف‌ گسترده معرفی کرد.این بیماری می‌تواند نشانه‌های‌ فراوانی داشته باشد که توسط این نشانه‌ها در خود ماندگی‌ را می‌توان از درجات خفیف تا شدید درجه‌بندی کرد. افراد دارای در خود ماندگی اغلب در سه زمینه با مشکل‌ مواجه‌اند این مشکلات موسوم به«اختلال سه وجهی» هستند:1)مراوده‌ی اجتماعی(دشواری در ایجاد روابط اجتماعی)،2)ارتباط اجتماعی(دشواری در ایجاد ارتباط لفظی و غیر لفظی)،3)تخیل(دشواری در یادگیری‌ بازی‌هایی که چند نفر در آنها درگیر هستند و یا باید از قدرت تخیل برای فهم آنها استفاده کرد) روش‌های درمانی و ترتیتی نیز برای افراد مبتلا به‌ در خود ماندگی به کار گرفته می‌شود که عبارت‌اند از: روش تحلیل رفتار کاربردی‌ ،روش تیچ‌ ،روش‌ ارتباط با تبادل تصویر ،روش‌ Floor Time ،روش‌ داستان‌های روش یکپارچگی حسی‌ ،روش داستان‌های‌ اجتماعی‌ ،روش‌های درمانی مکمل و روش‌های رفتار درمانی و بهبود ارتباط.در این مقاله این روش‌های‌ درمانی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
واژه‌های کلیدی: ماندگی، کودک، درمانی، بیماری، روش‌های درمانی، آموزش، اختلال، رفتار، روش داستان‌های روش یک‌پارچگی حسی، روش تحلیل رفتار کاربردی
     
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: اتيسم
دریافت: 1398/10/28 | پذیرش: 1398/10/29 | انتشار: 1398/10/29 | انتشار الکترونیک: 1398/10/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.