1- ، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (3302 مشاهده)
کودکان بسیاری بر اثر نقصهای حرکتی،شنوایی، بینایی و ذهنی،با ناتوانیهایی مواجه هستند که همیشه با آنها باقی خواهد ماند.بدون هیچ تردیدی روشن است که خدمات آموزشی و توانبخشی موجود برای برطرف کردن نیازهای این افراد،کافی نیست،و این افراد از فرصتهای کافی برای پیوستن به زندگی اجتماعی و اشتغال به کار، محروم هستند.ایجاد نگرش مثبت نسبت به افراد دارای ناتوانی،فراهم نمودن فرصتهای برابر و یکسان برای آنها، شناخت نیازهای مختلف افراد و ارزشگذاری به آنها و بالا بردن آگاهی افراد جامعه،شیوههای مبارزه با این محرومیت موجود هستند. در چنین وضعیتی،آموزش و پرورش فراگیر مطرح میگردد.اصول نظامهای آموزشی و توانبخشی مذکور بر این اصل انسانگرایانه استوار است که انسان باید به عنوان موجودی یکپارچه و سازمانیافته شناخته شود و همه کودکان حتی کودکان دارای ناتوانی،باید از آموزش برای ارتقای کیفیت زندگی برخوردار گردند و در این راستا بر این عقیده پافشاری مینمایند که باید همه موانع را از پیش روی برداشت و با فراهم کردن امکانات و تسهیلات، شرایط را برای آموزش فراهم کرد(فرهبد،1382). حال با توجه به اهمیت و ضرورت آموزش فراگیر، ارزشیابی مطالب آموختهشده نیز اهمیت بسیاری به خود میگیرد.ما نیازمند آن نوع سنجش و ارزشیابی هستیم که به هر دانشآموز به دیدهی احترام نگاه کند،موهبتهای طبیعی و انسانی او را بسیار بیشتر از آزمونهای سنتی نشان دهد،بازخوردی مثبت و تکالیفی رشددهنده به او ارائه کند و باور داشته باشد که هر دانشآمور قابلیت رشد و پیشرفت مدام را دارد(زینیورند،1387). از مزایای ارزشیابی توصیفی میتوان بیان نقاط ضعف و قوت در یادگیری،ارادهی راهحل مناسب در برخورد با مشکلات و احترام به تفاوتهای فردی دانشآموزان را برشمرد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
تلفیقی فراگیر دریافت: 1398/10/22 | پذیرش: 1398/10/28 | انتشار: 1398/10/28 | انتشار الکترونیک: 1398/10/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول