1- ، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (2932 مشاهده)
مسئلهی پژوهش این است که در حال حاضر میزان پیشرفت تحصیلی دانشآموزان دیرآموزی که با وضعیت فعلی در کنار همسالان عادی خود و با آنها در یک کلاس به تحصیل اشتغال دارند در مقایسه با گروه عادی پیشرفت تحصیلی دارند؟و نیز میزان ارتقاء به پایهی بالاتر که از مصادیق پیشرفت تحصیلی است در دانشآموزان دیرآموز(نسبت به گروه عادی)چهقدر است؟ و اینکه آیا دانشآموزان دیرآموز واقعا درسها را بهطور نسبی یاد گرفته و به پایهء بالاتر ارتقاء یافتهاند؟ خلاصه اینکه باتوجه به درصد چشمگیر دانشآموزان دیرآموز در جامعه(که در آینده هم حتما درصدی از دانشآموزان دیرآموز خواهند بود)بررسی پیشرفت تحصیلی آنان با وضعیت فعلی ضروری بوده و باتوجه به یافتهها و تحلیل نتایج،ایجاد تغییراتی در برنامههای آموزشی آنان چاره ناپذیر است مشخص شدن این مسئله از نظر آموزشی حائز اهمیت است که دانشآموزان دیرآموز فاقد عقبماندگی ذهنی ولی دارای محدودیتهایی در یادگیری هستند که این خصوصیت به صورت عدمموفقیت تحصیلی نمایان میشود اصطلاحی که مؤلفا کتاب عقبماندهی ذهنی (براف و اولی،9991)برای اطلاق به این گروه از دانشآموزان پیشنهاد کردهاند«اختلاف عام یادگیری» است. تفاوت معنیدار نمرات دانشآموزان گروه عادی و دیرآموز (مخصوصا گروه عادی)در ارزشیابیهای آموزگاران و پژوهشگر در دروس املاء و ریاضی نکتهی بسیار مهمی است که باید در پژوهشهای دیگر و در سطح وسیعتری مورد بررسی قرار گیرد 6-باتوجه به اینکه در پژوهش حاضر حتی دانش- آموزان عادی نیز در ارزشیابی پژوهشگر نمرات بسیار پایینی نسبت به ارزشیابی معلمان کسب کردند ادامهء این روند منجر به ناهمخوانی بیشتر سواد و مهارت و مدرک تحصیلی خواهد گردید بهگونهای که مدرک تحصیلی بیانگر دانش و اطلاعات و مهارتی همسطح آن مدرک نخواهد بود و نتیجهی آن جزء اتلاف بودجه و وقت و پرورش نیروی انسانی ناکارآمد نخواهد بود.
نوع مطالعه:
اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
مشکلات يادگيري دریافت: 1398/10/22 | پذیرش: 1398/10/28 | انتشار: 1398/10/28 | انتشار الکترونیک: 1398/10/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول