جلد 6، شماره 184 - ( 12-1403 )
شماره 184 صفحات 44-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sabzipour A, hashemi S, Alipour K, ghorbani M. The effectiveness of emotional self-control training on
aggression and emotion control of male students with
behavioral disorders. J Except Educ 2025; 6 (184) : 3
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2697-fa.html
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-2697-fa.html
سبزی پور امیر، هاشمی سپیده، عالی پور کبری، قربانی مریم. اثربخشی آموزش خودکنترلی هیجانی بر پرخاشگری و کنترل عواطف
دانش‌آموزان پسر با اختلال رفتاری. تعلیم و تربیت استثنایی. 1403; 6 (184) :33-44
1- ، Amirsabzipour@pnu.ac.ir
چکیده: (93 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: اختلال رفتاری، حاصل تعامل کودک با محیط اطراف وی است که با پیامدهایی چون تضاد با جامعه،
نارضایتی، ناشادی فردی و شکست در مدرسه همراه است. هدف از این پژوهش اثربخشی آموزش خودکنترلی هیجانی بر
پرخاشگری و کنترل عواطف دانش آموزان پسر با اختلال رفتاری بود.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش
عبارت بود از تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی با اختلال رفتاری شهر الشتر در سال تحصیلی 1403 - 1402 . از
میان جامعه آماری تعداد 28 دانش آموز با اختلال رفتاری براساس نظر مشاوران و معلمان دانش آموزان به شیوه نمونه گیری
دردسترس انتخاب و در ادامه از میان نمونه انتخاب شده به شیوه نمونه گیری تصادفی، تعداد 14 دانش آموز در گروه
آزمایشیی و 14 دانش آموز در گروه گواه گمارده شدند. گروه آزمایشی تحت مداخه آموزش خودکنترلی هیجانی قرار گرفت، اما
گروه گواه آموزشی را دریافت نکرد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، مقیاس کنترل عواطف
و پرسش نامه مشکلات رفتاری راتر ۷ فرم B )معلم( استفاده شد. یافته ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره و
چند متغیره ) MANCOVA ( تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش خودکنترلی هیجانی بر پرخاشگری و کنترل عواطف آزمودنی های پژوهش تأثیر
معناداری داشته است ) ۰۵ / p>۰ (. به عبارت دیگر؛ آزمودنی های گروه آزمایشی در نتیجه دریافت رویکرد آموزش خودکنترلی
هیجانی از کنترل پرخاشگری و عواطف بالاتری برخوردار بودند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می توان گفت رویکرد آموزش خودکنترلی هیجانی، رویکردی مفید و
سازنده در کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان با اختلال رفتاری است.
زمینه و هدف: اختلال رفتاری، حاصل تعامل کودک با محیط اطراف وی است که با پیامدهایی چون تضاد با جامعه،
نارضایتی، ناشادی فردی و شکست در مدرسه همراه است. هدف از این پژوهش اثربخشی آموزش خودکنترلی هیجانی بر
پرخاشگری و کنترل عواطف دانش آموزان پسر با اختلال رفتاری بود.
روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش
عبارت بود از تمامی دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدایی با اختلال رفتاری شهر الشتر در سال تحصیلی 1403 - 1402 . از
میان جامعه آماری تعداد 28 دانش آموز با اختلال رفتاری براساس نظر مشاوران و معلمان دانش آموزان به شیوه نمونه گیری
دردسترس انتخاب و در ادامه از میان نمونه انتخاب شده به شیوه نمونه گیری تصادفی، تعداد 14 دانش آموز در گروه
آزمایشیی و 14 دانش آموز در گروه گواه گمارده شدند. گروه آزمایشی تحت مداخه آموزش خودکنترلی هیجانی قرار گرفت، اما
گروه گواه آموزشی را دریافت نکرد. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه پرخاشگری باس و پری، مقیاس کنترل عواطف
و پرسش نامه مشکلات رفتاری راتر ۷ فرم B )معلم( استفاده شد. یافته ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره و
چند متغیره ) MANCOVA ( تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش خودکنترلی هیجانی بر پرخاشگری و کنترل عواطف آزمودنی های پژوهش تأثیر
معناداری داشته است ) ۰۵ / p>۰ (. به عبارت دیگر؛ آزمودنی های گروه آزمایشی در نتیجه دریافت رویکرد آموزش خودکنترلی
هیجانی از کنترل پرخاشگری و عواطف بالاتری برخوردار بودند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش می توان گفت رویکرد آموزش خودکنترلی هیجانی، رویکردی مفید و
سازنده در کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان با اختلال رفتاری است.
شماره‌ی مقاله: 3
نوع مطالعه: اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
اختلالات رفتاري
دریافت: 1402/10/9 | ویرایش نهایی: 1403/12/19 | پذیرش: 1403/7/16 | انتشار: 1403/12/19 | انتشار الکترونیک: 1403/12/19
دریافت: 1402/10/9 | ویرایش نهایی: 1403/12/19 | پذیرش: 1403/7/16 | انتشار: 1403/12/19 | انتشار الکترونیک: 1403/12/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
