به هر حال، براساس بررسی‌های ویژه و روش شناختی آنها و به منظور اصلاح نشانه‌های هم پوشانی، نسبت همبودی و ارتباط بین اختلال دو قطبی و اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی حدود 6 تا 10 درصد می‌باشد. اگر تشخیص اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی از دیدگاه ناتوانی در رشد مورد بررسی قرار گیرد، بدین معنی است که اختلال مذکور با همسالان مقایسه شده و اختلاف بین گزارش‌های والدین و گزارش‌های فردی در زمینه پایداری اختلال ، تا دوران بزرگسالی همچنان باقی می‌ماند. کاهش در علایم و نشانه‌های اختلال نارسایی توجه/ بیش‌فعالی از دوران نوجوانی تا بزرگسالی گزارش شده توسط والدین کاهش مذکور در مقایسه با تعریفی که از اختلال مورد نظر DSM (راهنمای تشخیصی و آماری) آمده، در حد آستانه و یا در زیر حد آستانه می‌باشد. ‌ گزارش‌های فردی در خصوص بروز رفتار‌های ضد اجتماعی در بین نوجوانان مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی تا دوران بزرگسالی پیگیری و جمع‌آوری شده است. جالب است بدانیم که براساس نتایج میلواکی، شواهد مستندی مبنی بر افزایش میزان اختلال سوء مصرف مواد در گروه مبتلا به اختلال نارسایی توجه / بیش فعالی در مقایسه با گروه کنترل وجود ندارد. افراد مبتلا به اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی با وجود کنترل محرک در سطح پایین ، احتمالا در معرض خطر ابتلاء به بیماریهای مذکور بوده و در نتیجه عمر آنها را نیز کاهش خواهد داد.

واژه‌های کلیدی: اختلال نارسایی توجه، بیش‌فعالی، کودکان مبتلا به اختلال نارسایی، کودکان، رانندگان دچار اختلال نارسایی توجه، افراد مبتلا به اختلال نارسایی، بزرگسالی، نوجوانان، بزرگسالان مبتلا به اختلال نارسایی، کودکان دچار اختلال نارسایی توجه

متن کامل [DOCX 12 kb]   (4 دریافت)