زمینه: ناتوانیهای یادگیری ویژه یکی از رایجترین اختلالهای کودکان سنین مدرسه محسوب میشود. این کودکان بهطورمعمول در زمینههای مختلفی نظیر توجه، شناخت و ناگوییهیجانی با مشکل روبهرو هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر خودتوانمندسازی اجتماعی و ناگویی هیجانی دانشآموزان با ناتوانی یادگیری ویژه بود.
روش: طرح پژوهش حاضر آزمایشی از نوع پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد پژوهش را همه دانشآموزان با ناتوانی یادگیری ویژه شهرستان رشت که در سال تحصیلی 1396-1395 از مراکز ناتوانیهای یادگیری خدمات آموزشی دریافت میکردند، تشکیل دادند که از این تعداد نمونهای به حجم 30نفر به شیوه نمونهگیری تصادفی انتخاب و در 2گروه آزمایش و گواه جایدهی شدند (هرگروه 15نفر). گروه آزمایش تحت 10جلسه آموزش مهارتهای اجتماعی قرارگرفتند و گروه گواه هیچ گونه آموزشی را دریافت نکرد. برای جمعآوری دادهها از مقیاس خودتوانمندسازی اجتماعی فلنر و همکاران و مقیاس ناگویی هیجانی باگبی و همکاران استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که آموزش مهارتهای اجتماعی، خودتوانمندسازی اجتماعی را افزایش و ناگویی هیجانی را در دانشآموزان با ناتوانیهای یادگیری ویژه کاهش میدهد (001/0>P).
نتیجهگیری: نارسایی در خودتوانمندسازی اجتماعی و ناگویی هیجانی کودکان با ناتوانی یادگیری ویژه، ضرورت توجه به مهارتهای اجتماعی را 2چندان میکند، همچنین آموزش مهارتهای اجتماعی در شکلدادن به هویت کودکان، پذیرش نقشهای اجتماعی، مسئولیتپذیری و حل تعارضها انکارناپذیر است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |