زمینه: اختلال طیف اتیسم نوعی اختلال عصبی–تحولی است که به‌طورمعمول در سال‌های اولیه زندگی ظاهرشده و در طول زندگی ادامه می‌یابد. از ویژگی‌های اصلی آن مشکلات مداوم در برقراری تعاملات اجتماعی، ارتباطات کلامی و غیرکلامی ناهنجار و الگو‌های کلیشه‌ای رفتار و علاقه‌مندی‌هاست. یکی از روی‌آوردهای درمانی که در حال حاضر راجع به آن بحث می‌شود موسیقی‌درمانی و بازی‌درمانی است. موسیقی همراه با بازی یکی از مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط در کودکان با اختلال طیف اتیسم است که از زبان برای برقراری ارتباط استفاده نمی‌کنند، در نتیجه، تجربیات موسیقی و بازی و روابط میان آنها باعث رشد ارتباطات که یکی از مشکلات اصلی این کودکان است، می‌شود. در طی یکپارچه‌سازی موسیقی و بازی، بیماران از طریق ارتباط‌درمانی با متخصصی که در این دوره آموزش‌دیده به سوی هدف‌های از پیش تعیین شده درمانی خود حرکت می‌کنند. این هدف‌ها می‌تواند شامل ارتقای حرکتی، تحول اجتماعی و بین‌فردی،کاهش رفتارهای کلیشه‌ای و دستیابی به خودآگاهی باشد ولی به آنها محدود نمی‌شود.

نتیجه‌گیری: در این مقاله ضمن بیان اهمیت آموزش موسیقی و بازی، به تفصیل تاثیر آموزش مهارت‌های موسیقی و بازی در کودکان طیف اتیسم به‌صورت ترکیبی موردبحث قرار گرفته و در پایان نتیجه‌گیری‌های لازم صورت گرفته است.