رقیه کریمی لیچاهی، بهمن اکبری، عباسعلی حسین خانزاده، سامره اسدی مجره،
جلد ۱، شماره ۱۶۱ - ( ۲-۱۴۰۰ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: کودکان نارساخوان اغلب مشکلاتی در حافظه ی فعال و هماهنگی دیداری-حرکتی دارند که باعث
عدم موفقیت تحصیلی آن ها می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش یکپارچگی حسی-حرکتی بر
حافظه ی فعال و هماهنگی دیداری-حرکتی دانش آموزان نارساخوان انجام شد.
روش: طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری شامل تمامی
دانش آموزان نارساخوان مراجعه کننده به مرا کز آموزشی و توان بخشی مشکلات ویژه یادگیری شهر رشت در سال تحصیلی
۱۳۹۸-۹۹ بود که از میان آن ها نمونه ای به حجم ۴۰ نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو
گروه آزمایشی و گواه جایگماری شدند. برنامه ی مداخله ای در ۸ جلسه ی ۶۰ دقیقه ای بر روی گروه آزمایشی اجرا شد. در
حالی که گروه گواه مداخله ای را دریافت نکرد. ابزار های پژوهش، نسخه چهارم مقیاس هوشی وکسلر کودکان ) ۲۰۰۳ ( و
آزمون ادراک دیداری-حرکتی بندرگشتالت ) ۱۹۳۸ ( بود.
یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش یکپارچگی حسی-حرکتی تأثیر معناداری بر حافظه ی فعال و
هماهنگی دیداری-حرکتی دانش آموزان نارساخوان داشت ) ۰۱ / .)P > ۰
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این پژوهش مبنی بر تأثیر آموزش یکپارچگی حسی-حرکتی بر حافظه ی
فعال و هماهنگی دیداری-حرکتی می توان نتیجه گرفت که از این برنامه می توان به عنوان یک گزینه ی مناسب در طراحی
برنامه های روان شناختی و تحصیلی کودکان با نارساخوانی در نظر گرفت.
