۱۱ نتیجه برای مشاوره
امیرعباس ابراهیمی،
جلد ۱، شماره ۴۰ - ( ۲-۱۳۸۴ )
چکیده
تاثیر آسیب شنوایی بر زندگی خانواده واکنش‌های والدین نسبت به آسیب شنوایی کودک هنگامی که والدین مشکوک اند که کودکشان ممکن است مشکل شنوایی داشته باشد اغلب به پزشک مراجعه می کنند و امیدوارانه آنها را برای ارزیابی به شنوایی شناس ارجاع می دهد. بنابراین شنوایی شناس تا زمانی که مطمئن نشده والدین از نظر فکری و احساسی متوجه هستند باید بداند لازم است که بارها و بارها اطلاعات مهم درباره ناشنوایی کودک و روند مداخله را تکرار کند. تمامی این احساسات پاسخ هایی طبیعی به ناشنوایی هستند و بنابراین شنوایی شناس در این مرحله باید بسیار دلسوز باشد و با استفاده از مهارت های خوب گوش دادن به والدین دلگرمی غیر کلامی دهد ( مندال، ۱۹۹۷ ). - شناسایی امکانات مناسب در این مرحله حمایت و خدمات اضافی ( شامل انواع متفاوت تقویت کننده، کمک سایر متخصصان و تغییرها محیط کودک ) که رشد مهارت های زبان، گفتارو شنوایی را افزایش می دهند باید کشف شود و نیز هرگاه نیاز به ارجاعی فراتر از حیطه شنوایی شناسی باشد، دسترسی به منابع مشاوره اضافی باید مورد شناسایی قرار گیرد. شنوایی شناسان باید تشخیص دهند وقتی این تصمیم گرفته می شود والدین هنوز در حال تجربه ی واکنش های احساسی نسبت به کاهش شنوایی هستند و ممکن است کاملا درگیر روند ماتم باشند. با این وجود به دلیل آنکه انتخاب روش شناسی می تواند بر اینکه آیا کودک در دنیای شنوا ارتباط برقرار می کند یا در دنیای ناشنوا اثر بگذارد، جنبه های فرهنگی بسیاری وجود دارد که باید آنها را در تصمیم گیری مورد توجه قرار داد.
امیرعباس ابراهیمی،
جلد ۲، شماره ۱۵۷ - ( ۴-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: بیشتر شنوایی‌شناسانی که وارد این حوزه می‌شوند آموزش خاصی در مشاوره نمی‌بینند و راهنمایی اندکی به آنها می‌شود تا بدانند چگونه به طور مؤثری با هر مُراجع ارتباط برقرار کنند. امروزه رشد مشاوره به عنوان بخش جدایی‌ناپذیر کار بالینی در شنوایی‌شناسی به روندی قاعده‌مند و به‌خوبی تعریف‌شده آغاز شده است. آنها به عنوان مشاوران غیرحرفه‌ای می‌توانند به مُراجعان خشمگین، افسرده، تندخو، یا مضطرب کمک کنند تا بدانند چگونه کم‌شنوایی بر زندگی فرزندشان اثر می‌گذارد و در موارد نگرانی‌های نامرتبط با کم‌شنوایی (مثلاً، آزارهای خانگی، دارودرمانی، بیکاری اعضای خانواده، ...) باید مرزهای حرفه‌ای خود را تشخیص داده و این مُراجعان را به مراکز یا متخصصان مناسب ارجاع دهند.
رویکردهای مشاوره‌ای بسیار متفاوتی وجود دارد، تقریباً ۴۰۰ رویکرد که این تعداد رو به افزایش است. رویکردهای مشاوره‌ای با والدین کودک ناشنوا به چهار گروه اصلی دسته‌بندی می‌شوند.
نتیجه‌گیری: از آنجا که هیچ نظریه، راهبرد یا تکنیکی همیشه مؤثر نیست خردمندانه آن است که هنگام کار با گسترۀ وسیع سنی، تأخیرها و اختلال‌ها، و انواع شخصیت‌ها خود را به یک نظریه محدود نکنیم. بنابراین، شنوایی‌شناسان ممکن است از چندین رویکرد درمانی برای یک مراجع یا خانواده استفاده کنند. رویکردهای مشاوره‌ای که بالین‌گر انتخاب و استفاده می‌کند اغلب وابسته است به جهت‌گیری شخصی بالین‌گر (انسانگرایانه، رفتارگرایانه، ...)، آنچه بالین‌گر در درمان آموخته، و آنچه در گذشته کارآیی خود را نشان داده. اگرچه در دو دهۀ گذشته برخی رویکردها نسبت به بقیه اعتبار بیشتری به دست آورده‌اند یک چهارچوب نظری یا درمانی «بی‌عیب‌ونقصی» وجود ندارد. لازم است شنوایی‌شناسان برای ارتباط مؤثر با مراجعان و خانواده‌های آنها مفاهیم، راهبردها و تکنیک‌ها را از قالب‌های مشاوره‌ای گوناگونی بگیرند. این مقاله اطلاعاتی درباره هر رویکرد به دست می‌دهد تا به شنوایی‌شناس در گزینش رویکرد مناسب مشاوره با والدین کودک کمشنوا/ناشنوا کمک کند.
مجتبی امیری مجد،
جلد ۳، شماره ۱۲ - ( ۷-۱۳۸۱ )
چکیده
در فایل منابع موجود می باشد
سید محسن اصغری نکاح،
جلد ۳، شماره ۲۰ - ( ۶-۱۳۸۲ )
چکیده
در فایل منابع موجود می باشد
فریبا زاهدی،
جلد ۳، شماره ۴۴ - ( ۵-۱۳۸۴ )
چکیده
در فایل منابع موجود می باشد
دکتر محمد عاشوری،
جلد ۳، شماره ۱۷۵ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
چکیده
زمینه و هدف: رشد و تحول انسان شامل ابعاد جسمی، شناختی، روانی و اجتماعی می شود. تفاوت عمده ای بین ابعاد
مختلف رشد و تحول کودکان با آسیب شنوایی با کودکان با شنوایی طبیعی وجود ندارد و همان آموزش ها و خدماتی که به
کودکان شنوا و والدین آنها داده می شود با اندکی تغییر برای کودکان با آسیب شنوایی و والدین آنها نیز مناسب است. این
پژوهش با هدف بررسی اصول تشخیص و مداخله زودهنگام شنوایی و مشاوره با کودکان و نوجوانان با آسیب شنوایی و
والدین آنها انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مروری بود. برای جمع آوری اطلاعات از مقاله ها، پایان نامه ها و
کتاب های موجود در پایگاه های علمی معتبر در فاصله زمانی ۱۹۸۹ تا ۲۰۲۳ استفاده شد.
نتیجه گیری: کودکان و نوجوانان با آسیب شنوایی و والدین آنها به حمایت و مشاوره تخصصی تری نیاز دارند و باید از گروه
حمایتی یا گروه توان بخشی کمک بگیرند. مشاوره با کودکان با آسیب شنوایی و والدین آنها به دو نوع مشاوره اطلاعاتی و
مشاوره حمایتی تقسیم می شود. به طورکلی، تمام تصمیم هایی که برای هر کودک با آسیب شنوایی گرفته می شود باید براساس
تصمیم والدین درباره آنچه برای فرزند خود می خواهند، استوار باشد. یک روان شناس یا مشاور می تواند در حوزه های به
اشتراک گذاری اطلاعات، شناسایی وا کنش های هیجانی، تسهیل شکل گیری دلبستگی ایمن و تأثیر مثبت بر نظام خانوادگی
به والدین کودکان با آسیب شنوایی کمک کند. بنابراین، مشاوره با کودکان با آسیب شنوایی و والدین آنها از اهمیت بسیار
زیادی برخوردار است.
حمید علیزاده،
جلد ۵، شماره ۳۲ - ( ۶-۱۳۸۳ )
چکیده
در فایل منابع موجود می باشد
کامران گنجی، شکوه ابوطالبی،
جلد ۵، شماره ۳۲ - ( ۶-۱۳۸۳ )
چکیده
در فایل منابع موجود می باشد
مهرناز کمیجانی،
جلد ۵، شماره ۳۲ - ( ۶-۱۳۸۳ )
چکیده
مشاوره با والدین کودکان استثنایی استثنایی و خانواده آنها شکلی جدی و اجتناب‌ناپذیر به خود موجود برای این کودکان کاملتر و توسعه‌یافته‌تر است. مشکلاتی که این والدین در بزرگ کردن کودکان نابینا یا ناشنوا تأثیر کودک ناتوان بر خواهران و برادران نیز قابل‌مطالعه است. مراجع،مددجو یا والدین کودک استثنایی تغییرهای مطلوبی به مهمترین مرحله‌ی مشاوره ایجاد رابطه حسنه بین مشاور و مستلزم ایجاد این رابطه است. وجود به مشاور اعتماد می‌کند و انتظار دارد که در خلال این رابطه، معنای روابط صرفا دوستانه نیست و همین رابطه است که فرایند این انتظار بر نحوه نگرش آنها نسبت به توانمندی کودکشان تأثیر و مقاله‌های جدید مربوط به مشاوره با والدین و خانواده کودکان مبتلا،بلکه برای کمک به تمام خانواده مورد تأکید قرار داده‌اند. عنوان عناصر اساسی درمان کودک در طرح مشاوره‌ای خود قرار واقعی برای والدین،باید آنها را در آشنا کردن با احساسات خود و مشکلاتی که معلولیت کودک برای خانواده ایجاد کرده است یاری کودک خود در نظر داشته‌اند،درهم‌ریخته است. در این مرحله،ممکن است والدین تصور کنند که با گذشت مشاور می‌تواند احساس گناه را با همکاری والدین پی‌گیری کند مشاور مراجعه می‌کنند تا آنها را در جدا شدن از کودک،یاری دهند . معمولا مشاور به والدین کمک می‌کند تا احساس خشم نسبت مشاور می‌تواند در این جست‌وجو آنها را یاری دهد و تجربه و کنترل حوادثی است که در زندگی خود آنها و فرزندشان مشاوره نیز قابل‌بحث است و از این لحاظ به مشاوره فردی و بزرگترین خدمت مشاوره گروهی نشان داد این مطلب کودکان استثنایی خانواده و مشاوره.
آذر متین،
جلد ۵، شماره ۹۳ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
اختلالات اضطرابی از جمله اختلالات شایع کودکان هستند و می‌توانند زمینه‌ساز بسیاری از اختلالات دیگر باشند.این اختلالات اغلب با عملکرد مؤثر فرد در حوزه‌های دیگر تداخل دارد.شیوع این اختلال در کودکان از ۱۴ تا ۱۹ درصد می‌باشد و اغلب با اختلالات دیگر نظیر افسردگی و یا اختلالات رفتاری مهار گسیخته تظاهر می‌یابد.کودکان با اختلالات اضطرابی همچنین در معرض خطر بالای استفاده از مواد،خودکشی و اختلالات روان‌پزشکی در دوران نوجوانی و بزرگسالی هستند. بنابراین شناسایی علل و مداخله بر علائم اضطراب و بررسی دیدگاه‌های مختلف در این زمینه مهمترین درمان‌های رایج آورده شده است.
فخرالسادات یوسفی طبایی، مهناز زمانی وایقان،
جلد ۶، شماره ۸۳ - ( ۸-۱۳۸۷ )
چکیده
در ادامه بحث‌هایی که در شماره‌های پیشین با عنوان رفتارهای نامطلوب دانش‌آموزان و شیوه‌های مدیریت آنها ارایه شد،در این بحث به تحلیل رفتار نامطلوب دیگری می‌پردازیم. خبرچینی و پرحرفی از دیگر رفتارهای نامطلوبی است که در این شماره مورد بحث قرار می‌گیرد. ب)آثار و پیامدهای رفتار رفتار این دانش‌آموز چه اثری بر آموزگاران، والدین و همکلاسی‌های او می‌گذارد و چگونه محیط مدرسه و خانواده‌ی وی را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟ با این دانش‌آموز در مورد احترام به حریم شخصی افراد صحبت کنید. . بنابراین،به سعی و تلاش خود برای یاری رساندن به این دانش‌آموز که با مشکل کنجکاوی درگیر است ادامه دهید. هرگز فراموش نکنید این دانش‌آموز به دیگران نیاز دارد،او نیاز دارد تا در جمع قرار گیرد. بنابراین،ممکن است این دانش‌آموز را در میان پذیراترین افرادی که کمک می‌کنند پیدا کنید. علت اولیه‌ی این رفتار نامطلوب،توجه است و صحبت مداوم برای جلب توجه است. این دانش‌آموز به ارتباطات اجتماعی شدیدا نیاز دارد و ارتباط شخصی برای او مهم است. این دانش‌آموز تلاش می‌کند به طوری مؤثری با کلاس یا آموزگار درگیر باشد و نمی‌داند که در حال ابراز یک رفتار منفی است. ۳. هرگز وانمود نکنید چنین دانش‌آموزی می‌داند که در حال صحبت کردن است. زمانی که این دانش‌آموز در حال صحبت است، کار کلاسی او را متوقف نکنید و یا کلمه‌ای نگویید.
