مرتضی باقری،
جلد ۷، شماره ۷۳ - ( ۱۰-۱۳۸۶ )
چکیده
با توجه به وضعیت پوشش ظاهری و فقر حرکتی بیشتر در بین دختران دانش آموز جامعه ما نسبت به پسران هم سن و سال خود ، به ویژه در دانش‌آموزان استثنایی و شرایط خاص آنان، به نظر می رسد با انجام پژوهشی مقایس های بتوان به تفاوت‌های موجود در نوع نابهنجاری های جسمی دو گروه پی برده تا با توجه به اطلاعات حاصله و قابلیت اصلاح پذیری بسیاری از این نابهنجاری ها اهدافی از قبیل، شناسایی، طبقه بندی، آموزش و اجرای برنامه‌های ویژه اصلاحی در اولویت برنامه های تربیت بدنی آموزش و پرورش استثنایی قرار گیرد. بحث و بررسی نتایج پژوهش نشان می دهد که ۵/۷۳ درصد از دانش آموزان دارای نابهنجاری های جسمی هستند که ۳/۲۸ درصد در اندام فوقانی، ۳۵ درصد در اندام تحتانی و ۱۱/۳۰ درصد در هر دو قسمت دارای نابهنجاری جسمی گزارش شده است. لذا پیشنهاد می شود که انجام حرکت های اصلاحی در رابطه با پای پرانتزی در دوره‌های ابتدایی و راهنمایی خصوصا برای دانش‌آموزان پسر بیشتر مورد تأکید قرار گیرد.
