۳ نتیجه برای دانشآموز کمتوان ذهنی
سرور یکتا خواه،
جلد ۱، شماره ۸۸ - ( ۲-۱۳۸۸ )
چکیده
پژهش حاضر به منظور برآورد منابع و میزان تنیدگی و نحوهی مقابله با آن در مادران داراین دانشآموز کم توان ذهنی،نابینا،ناشنوا و عادی مقطع ابتدایی انجام گرفته است.در این پژوهش نمونهای به حجم ۱۲۰نفر مادران در ۴ گروه کمتوان ذهنی،نابیناو عادی به روش تصادفی و تصادفی خوشهای انتخاب شد. ابزارهای اندازهگیری در این پژوهش عبارت بودند از: ۱.پرسشنامهی رویدادها و تغییرات زندگی(مک کابین- ۱۹۹۱) ۲.پرسشنامهی راههای مقابلهای(لازاروس و فولکمن- ۱۹۹۸). دراین پژوهش از محاسبات آمار توصیفی و استنباطی در تحلیل واریانس یک راهه و آزمون توکی و تحلیل رگرسیون استفاده شده است تا از این راه بتوان به مقایسه میانگین سبکهای مقابله با تنیدگی در چهار گروه مادران کودکان کمتوان ذهنی،نابینا،ناشنوا و عادی پرداخته شود و بتوان برآوردی نیز از منابع تنیدگی این چهار دسته مادر داشته باشیم. نتایج نشان داد میزان تنیدگی در میان مادرانی که دارای کودک استثنایی(کمتوان ذهنی نابیناو ناشنوا) هستند به مراتب بیشتر است و بین ۴ دسته مادران از لحاظ استفاده از سبک مقابلهای جستجوی حمایت اجتماعی، حل مدبرانه مسئله و رویارویگری تفاوت معنادار وجود دارد.بررسی رابطهی تنیدگی و راههای مقابلهای در این پژوهش نشان داد،تنها فشار مالی میتواند استفاده ازسبک مقابلهای دوری جویی و گریز و اجتناب را پیشبینی کند،همچنین فشار درون خانوادگی استفاده از سبک مقابلهای خویشتنداری و گریز و اجتناب،همین طور از دست دادن استفاده از سبک مقابلهای خوشتنداری و جستجوی حمایت اجتماعی و در نهایت فشار بارداری میتواند استفاده از سبک مقابلهای مسئولیتپذیری را پیشبینی کند.با توجه به نتایج به دست آمده از تحلیل رگرسیون هیچ یک از خرده مقیاسهای تنیدگی با استفاده از سبکهای مقابلهای رویارویگری،حل مدبرانه مسئله و باز برآورد مثبت رابطه معناداری ندارد.
مرتضی باقری، آذر شهسواری،
جلد ۴، شماره ۸۰ - ( ۶-۱۳۸۷ )
چکیده
امروزه تصویرسازی ذهنی نقش مهمی در تحول شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان بازی می کند. به ویژه برای افرادی که از حوزه ی حس بینایی آسیب دیده اند و قادر به استفاده ی مطلوب از حس بینایی خود در محیط اطرافشان نیستند. بنابر اهمیت این موضوع، آشنایی افراد به ویژه آموزگاران و والدین کودکان نابینا با ماهیت تصویرسازی ذهنی و چگونگی اثربخشی و کاربرد آن در محیط زندگی فرد نابینا است که میتواند به افزایش دامنه ی شناختی و بالا بردن میزان سازگاری عاطفی، روانی کودکان نابینا در جامعه کمک کند. به دلیل اهمیت این موضوع، در این مقاله سعی شده ابتدا به تعریف تصویرسازی ذهنی و سپس عوامل مؤثر در اثربخشی تصویرسازی ذهنی و سازگاری نابینایان، انواع و کاربرد تصویرسازی پرداخته و در پایان به پژوهشهای مبتنی بر وجود تصویرسازی ذهنی در نابینایان اشاره شود.
زهره خداپرست،
جلد ۶، شماره ۱۲۸ - ( ۱۱-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه: این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی (طرح پیشآزمون - پس آزمون با گروه گواه) است که با هدف بررسی اثربخشی بازیدرمانی بر حافظه دیداری، تمرکز و توجه، دانشآموزان دختر کمتوان ذهنی آموزش پذیر انجام شده است.
روش: بدین منظور، ۳۰ نفر از ۵۰ دانشآموز دختر کمتوان ذهنی آموزشپذیر پایه اول ابتدایی شاغل به تحصیل را (بر اساس نمرات آزمون تجدید نظر شده وکسلر) به صورت تصادفی انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابتدا، آزمودنیها با آزمون کا.ال.تی و بنتون مورد بررسی قرار گرفتند. سپس، گروه آزمایش مداخلههای بازیدرمانی را طی ۱۳ جلسه چهل و پنج دقیقهای به صورت گروهی دریافت کرد، اما گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. پس از پایان دوره بازیدرمانی، هر دو گروه دوباره مورد آزمون قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج حاکی از این استکه مداخلههای انجام شده برروی گروه آزمایش مفید بوده واین تفاوتها (۹۵۲/۰، ۰۰/۱) در نمرات پیشآزمون و پسآزمون گروه گواه معنادار نبوده است.
نتیجه گیری: از داده های به دست آمده از پژوهش می توان استنباط کرد که بازی درمانی به طور معناداری میزان حافظه دیداری ، تمرکز و توجه آزمودنیها را افزایش داده است.