سمیه چترمهر، عباسعلی حسین خانزاده، ایرج شاکری نیا، مجید برادران،
جلد ۱، شماره ۱۵۰ - ( ۲-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه: یکی از شایع‌ترین اختلال‌‌های گفتاری، لکنت است که موجب اضطراب وکمرویی شده و روابط بین‌فردی را محدود می‌سازد. پژوهش حاضر به منظور تأثیر آموزش مهارت‌های ابرازمندی بر افزایش خودکارآمدی در روابط بین‌فردی در کودکان پسر دارای لکنت زبان انجام شد.
روش: نوع مطالعه، شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی کودکان پسر دارای لکنت زبان پایه چهارم و پنجم مراجعه‌کننده به مراکز گفتاردرمانی شهر رشت در سال ۱۳۹۳-۱۳۹۴ بود که از این میان ۲۴ نفر به شیوه در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه خودکارآمدی کودکان در روابط بین‌فردی با همتایان ویلر و لد(۱۹۸۲) استفاده شد. پس از انجام پیش‌آزمون، برنامه آموزش طی هشت جلسه ۵/۱ ساعته بر روی گروه آزمایش اجرا شد و در پایان از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. داده‌های به‌دست آمده با روش آماری تحلیل کوواریانس تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش مهارت‌های ابرازمندی توانسته است میزان خودکارآمدی در روابط بین‌فردی(۶/۱۴۲۲) و خرده‌مقیاس‌های با تعارض (۱۲/۱۱۴) و بدون تعارض (۰۳/۱۷۵) را افزایش دهد (۰۰۱/۰P≤).
نتیجه‌گیری: به علت اینکه کودکان دارای لکنت زبان ترس و اضطراب اجتماعی خاصی را در تعاملات اجتماعی تجربه می‌کنند، افزایش مهارت‌های ابرازمندی آن‌ها می‌تواند به عنوان یکی از محورهای مداخله و توان‌بخشی آن‌ها استفاده گردد.
جوانشیر اسدی، رقیه رضایی، سید اسماعیل ترابی،
جلد ۵، شماره ۹۳ - ( ۷-۱۳۸۸ )
چکیده
در پژوهش‌های پیشین،مقیاس‌های به کار گرفته شده عمدتا اضطراب اجتماعی را سنجیده‌اند و مقیاس به کار گرفته شده در این پژوهش،اضطراب عمومی را می‌سنجد،ممکن است بی‌معنی بودن روابط یاد شده ناشی از عدم حساسیت مکفی خرده مقیاس اضطراب،نسبت به اضطراب اجتماعی باشد که در پژوهش‌های گذشته رابطه‌ی نیرومند و معنی‌داری را با جرأت‌ورزی نشان داده است. افسردگی پاسخ قابل پیش‌بینی در هنگام کناره‌گیری از موقعیت‌های مستلزم جرأت‌ورزی است،اما زمانی که افراد نابینا به واسطه موقعیت خاص خود از قبیل اشتغال، به ناچار با موقعیت‌ها و روابط متعددی روبرو می‌شوند، باور به عدم توانایی در بیان افکار،احساسات و خواسته‌ها می‌تواند فشارزا باشد که این یافته در این پژوهش به خوبی تأیید شده است. باوجوداین در میان مؤلفه‌های مورد بحث تنها مؤلفه‌ی افسردگی است که توانسته در معادله‌ی رگرسیون به‌طور معنی‌داری تغییرات جرأت‌ورزی را در افراد بینا و نابینا پیشس‌بینی کند و این حاکی از آن است که هماهنگ با نتایج پژوهش‌های پیشین،مهم‌ترین و پایدارترین تأثیر فقدان مهارت جرأت‌ورزی و ابراز وجود،تحریف باورهای شناختی فرد درباره‌ی توانایی- های خود و آغاز فرآیند افسردگی است که نهایتا باعث کاهش عزت نفس شده و این شناخت‌های معیوب،به صورت چرخه‌ی ناقصی ادامه می‌یابد.
