امیرعباس ابراهیمی،
جلد ۳، شماره ۱۰۳ - ( ۶-۱۳۸۹ )
چکیده
رشد برنامه‌های مداخلۀ زودهنگام در طول ۳۰ سال گذشته تجربه‌های زبانی، شناختی و اجتماعی مهمی را برای کودکان ناشنوا و اطلاعاتی باارزش و سامانهای حمایتی را برای والدین آنها فراهم کرده است. چنین برنامه‌هایی با زبان و جهت‌دهی‌های آموزشی و نیز کمک‌های بلاعوض نسبت به مهد کودک تفاوت دارند. امروزه چندین الگوی مداخلۀ زودهنگام دوزبانه- دوفرهنگی با هدف تأکید بر زبان گفتاری و اشاره و فرهنگ شنوایان و ناشنوایان وجود دارد. با وجود این، بیشتر برنامه‌های مداخلۀ زودهنگام بر یک روش ارتباط تأکید می‌کنند. پژوهش روی تأثیر این برنامه‌ها نشان می‌دهد هرچه نام‌نویسی در برنامه‌های مداخله‌ای زودتر باشد خانواده‌ها درک بیشتری دربارۀ نیازها و آیندۀ کودکشان به دست می‌آورند، کودکان برای ورود به مدرسه بهتر آماده شده و مهارت‌های اجتماعی و زبان‌شان بهتر رشد می‌کند.
