خانم لیلا فیاضی، دکتر سید مجید رفیعی، دکتر بهمن زندی،
جلد ۳، شماره ۱۲۵ - ( ۵-۱۳۹۳ )
چکیده
زمینه و هدف: نقایص زبانی و ارتباطی، همچنین مشکلاتی در برتری طرفی اندام‌هادر اختلال اتیسم می‌تواند با سن افراد اتیستیک مرتبط باشند. هدف این پژوهش بررسی برتری طرفی اندامها و عملکردارتباطی در دانش آموزان مبتلا به اتیسم در ارتباط با سن آنها می‌باشد.
روش بررسی: این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی و از نوع مقطعی مقایسهای است و ۴۰ دانش آموز مبتلا به اتیسم با میانگین سنی ده سال و ۸ماه (انحراف استاندارد۲سال و ۵ماه) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه‌ی ارزیابی عملکردارتباطی و چک لیست مشاهده‌ای ارزیابی برتری طرفی اندامها برای گردآوری اطلاعات استفاده گردید و افراد مورد مطالعه در دو گروه یک سو توان و دو سوتوان و همچنین از نظر سنی در دو گروه کمتر از ۱۳ سال و ۱۳سال و بیشتر قرار گرفتند .جهت بررسی فرضیه‌ها از آزمون Friedman k۲و آزمون (independent samples t- test ) T-testاستفاده شد.
یافته ها: مقایسه دانش آموزان اتیستیک در دو گروه سنی کمتر و بیشتر از ۱۳ سال نشان داد ، در گروه سنی ۱۳سال و بالای آن گرایش به یک سوتوانی در دو اندام دست و گوش بیشتر است (p<۰,۰۵)ولی در دو اندام پا و چشم تفاوت معنا داری مشاهده نگردید (p>۰.۰۵). داشتن عملکردارتباطی بهتر در گروه سنی ۱۳سال و بالای آن ، مشهود است ( (p<۰.۰۵.
نتیجه گیری: می توان به اقدامات توانبخشی درتثبیت برتری طرفی اندام ها به ویژه در سنین پایین تر ،در جهت ایجاد زمینه لازم برای بهبود قابلیت‌های زبانی و ایفای نقش ارتباطی بهتر، اهمیت و اولویت داد.
