۷ نتیجه برای آسیب دیدهی شنوایی
امیر عباس ابراهیمی،
جلد ۴، شماره ۶۸ - ( ۶-۱۳۸۶ )
چکیده
به نظر میرسد برخی کودکان با آسیب شنوایی متوسط تا شدید در کشف سازه ی دوم (بالا) واکهها دچار مشکل باشند، درنتیجه آنها به لحاظ درکی واکههای پیشین و نیز واکه های پسین را که سازه ی نخست (پایین ) یکسان دارند را باهم اشتباه می کنند، برای مثال / ای / و / او / همانند شیر و مور. جدول: دسته بندی واج های همخوانی زبان فارسی ( نشانه ی بی واکی ) جایگاه تولید شیوه تولید دو لبی لب و دندانی دندانی لثوی لثوی کامی کامی ملازی چاکنایی انفجاری ب ،پ ت ، د گ،ک ق ء سایشی ف ، و س ، ز ژ، ش خ ه انفجاری- سایشی ج، چ غلطان ر دماغی م ن روان ل ی اگرچه توانایی تمایز فرکانسی بیشتر کودکان با آسیب عمیق شنوایی ضعیف است، آنها معمولا تغییرات شدت گفتار را به عنوان تابع زمان درک می کنند. روشی که در آن کودکی با آسیب شنوایی شدید یا عمیق میآموزد گفتار را درک یا تولید کند، با این حقیقت پیچیده می شود که او ممکن است بسیاری از عناصر گفتاری را تنها پس از گشتار طیفی چشمگیر بوسیله ی تقویت کننده و گوش بشنود. این دو قابلیت درک گفتار تقویت شده: ۱) تمایز شنیداری طیفی، بیشتر براساس نشانه های بسامد پایین در آسیب دیدگان شدید شنوایی و ۲) درک شدت ( لمسی/ ارتعاشی) بوسیله ی آسیب دیدگان عمیق شنوایی، به ویژه هنگام ترکیب با لبخوانی، تفاوت زیادی دارند.
گیتا موللی،
جلد ۴، شماره ۸۰ - ( ۶-۱۳۸۷ )
چکیده
هدف گفتاردرمانی، ایجاد توانایی برقراری ارتباط مناسب برای فرد مراجعه کننده است. برای برقراری ارتباط و انتقال مفاهیم از نمادها یا علایم استفاده می کنیم که این ارتباط از راه اشارات ، ایما و اشاره، نوشتار، تصاویر، نمادها و ... صورت می گیرد . اگر فردی دچار آسیب های زبانی و گفتاری شدید باشد ، علاوه بر موارد فوق باید از روش ها و نظام های دیگری برای برقراری ارتباط مؤثر استفاده کند که به عنوان نظام ارتباطی جایگزین و مکمل (AAC) معرفی می شود . مقاله حاضر به بررسی کاربرد این نظام در کودکان نشانگان داون با آسیب شنوایی می پردازد.
محمد مشکانی،
جلد ۶، شماره ۶۰ - ( ۹-۱۳۸۵ )
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسهی پیشرفت تحصیلی و اختلالهای رفتاری دانشآموزان آسیب دیدهی شنوایی مدارس ویژه و تلفیقی در شهر تهران بود. منظور از پیشرفت تحصیلی معدل سال گذشته و جاری دو گروه دانشآموزان و منظور از اختلالهای رفتاری ، دو فرم والدین و معلمان راتر بوده که شامل اضطراب ، افسردگی، بیش فعالی- پرخاشگری ، ناسازگاری اجتماعی، رفتار ضد اجتماعی و کمبود توجه (حواسپرتی) میباشد. نمونه مشتمل بر ۳۰ دانشآموز آسیبدیده شنوایی دوره ابتدایی مدارس تلفیقی و ۳۰ دانشآموز آسیب دیده شنوایی مدراس ویژه شهر تهران است . تجزیه و تحلیل نشان داد فقط در خرده مقیاسهای اضطراب- افسردگی و رفتار ضد اجتماعی بین دو گروه دانشآموز تفاوت معنیدار وجود دارد و در بقیه خرده مقیاسها و پیشرفت تحصیلی و اختلالهای رفتاری کلی از نظر والدین و معلمان بین این دو گروه تفاوت معنیدار وجود ندارد.
شراره تولایی،
جلد ۶، شماره ۸۳ - ( ۸-۱۳۸۷ )
چکیده
روش شنیداری-کلامی (AVT) عبارت است از تمرینات تخصصی که به کودک میآموزد چطور از شنوایی به دست آمده به وسیلهی سمعک یا کاشت حلزون برای درک گفتار و صحبت کردن استفاده کند. -اعتقاد بر این است که کودکان آسیب دیدهی شنوایی میتوانند آموزش ببینند که گوش کنند،گفتار را درک کنند و صحبت کنند و در نتیجه در دنیای افراد شنوا و گویا زندگی فعال و مطلوبی داشته باشند و مشارکت آنها در جامعه به عنوان یک شهروند عادی پذیرفته شود: روش AVT اصل دارد که اجرای آن بر عهدهی درمانگر AVT است: ۱. راهنمایی و آموزش والدین برای کمک به کودکشان در استفاده از شنوایی به عنوان حس اصلی در رشد زبان بیانی بدون استفاده از زبان اشاره یا تأکید بر لبخوانی ۲. آزمونهایی که برای ارزیابی پیشرفت کودک به کار میرود،در جمعیت شنوا استاندارد شده و مهارتهای ارتباطی شنیداری-کلامی را ارزیابی میکند که شامل زبان دریافتی،زبان بیانی و تولید گفتار است.
امیرعباس ابراهیمی،
جلد ۸، شماره ۷۴ - ( ۱۱-۱۳۸۶ )
چکیده
هدف این مقاله ارایه ی دیدگاه کلی پیرامون عقب ماندگی ذهنی، مسایل جنسی ، چالشها و مشکلات خاص آن به صورت مروری است. در بخش نخست با در نظر گرفتن سیری گذرا بر تعاریف هوش، رابطه ی هوش و رفتارهای جنسی به عنوان مقدمه مطرح شده است. در بخش دوم ویژگیهای مختلف کودکان عقب ماندهی ذهنی با تأکید بر ویژگی های سازگاری اجتماعی، ملاکهای تشخیصی عقب ماندگی ذهنی، و چگونگی رفتارهای جنسی هر دسته مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش سوم نیز تحول جنسی عقب ماندگان ذهنی در مقایسه با افراد عادی در مراحل مختلف کودکی، نوجوانی، جوانی و بزرگسالی و نیز نیازها و تمایلهای جنسی آنها مورد بحث قرار گرفته است. در بخش چهارم به مشکلات جنسی شایع و مرتبط با عقب ماندگی ذهنی با تأکید بر سوء استفادهی جنسی پرداخته شده است.
امیرعباس ابراهیمی،
جلد ۹، شماره ۷۵ - ( ۱۲-۱۳۸۶ )
چکیده
ارجاع بینایی و شنوایی علاوه بر کاهش شنوایی حسی- عصبی، کاهش شنوایی انتقالی نیز می تواند با تغییر اضافی در آستانهها موجب تداخل در یادگیری شنیداری و برقراری ارتباط شود، از این رو به طور معمول کودک باید برای معاینهی گوش بیرونی و میانی ارجاع شود. شما ممکن است ناخواسته موجب شوید گفتارتان بهطور شنیداری (با استفاده از زیر و بمی بالا یا شدت پایین صدا ) یا بهطور دیداری (صرفا با داشتن دندانهای بزرگ یا دهان کوچک بیحرکت) نامفهوم شود و اگر گفتارتان را سریع یا مبهم ادا کنید ممکن است کودکان حتی با گوش دادن همراه با لبخوانی آن را به اشتباه درک کنند. بهعلاوه، به عنوان یک آموزگار شما باید پیوسته دانشآموزان آسیب دیدهی شنوایی را تشویق کنید تا شما را آگاه کنند چنانچه:۱) گفتارتان بیش از اندازه بلند است و موجب واپیچش الگوهای صوتی گفتار می شود؛ ۲) گفتارتان بیش از اندازه آرام است، موجب شنیده نشدن عناصر مهم گفتار می شود؛ ۳) بیش از اندازه سریع صحبت میکنید و حافظهی کوتاهمدت آنها را خسته میکنید (برخیکودکان این مورد را به عنوان منبع مشکل درکیشان در نظر نمیگیرند). ساختار و محتوای پیام برای آموزگار انتخاب پیام گفتاری میتواند به شدت تحت تاثیر درک دیداری/ شنیداری گفتار بوسیله ی کودک آسیب دیدهی شنوایی قرار بگیرد. معمولا برای آموزگاران و والدین برگزیدن روشهای غیرمعمول و راهبردهای ویژه برای افزایش رشد شنیداری کودکی با آسیب شنوایی ملایم یا متوسط ضروری نیست، مشروط براینکه کودک سمعک ( یا کاشت حلزون شنوایی ) داشته باشد و نزدیک گوینده در محیطی نسبتا آرام حضور یابد و گوینده با قدری دقت گفتارش را تولید کند.
مریم باشعور لشکری،
جلد ۹، شماره ۷۵ - ( ۱۲-۱۳۸۶ )
چکیده
در سایر موارد که مشکلات کودکان نمی تواند فقط به وسیله ی ناشنوایی توصیف شود ممکن است این کودکان نیازهای زبانی یا یادگیری خاص اضافی، مشکـــلات پاراسیس یا مشکــلات رفتاری هیجانی داشته باشند. آسیب شنوایی از طریق تأثیر روی زبان و ارتباط مانع یادگیری می شود که به افزایش ناتوانی هوشی منجر میشود که آن هم به نوبه ی خود توانایی فرد را، برای پردازش شناختی شنوایی کاهش می دهد و این چرخه ادامه پیدا می کند. توصیه به خانواده ها در مورد تربیت کودک ناشنوا مفید است و در بیشتر مواقع به والدین برای درک این که مشکلات ارتباطی شکلی از ارتباط است، کمک میکند. عزتنفس در کودکان ناتوان به ندرت مورد بحث قرار گرفته و تقریبا هیچ نوشته ای در رابطه با این که چگونه کودکان « ناشنوای دارای مشکلات اضافی » خود را میبیننند و اسنادهای آنها چگونه است وجود ندارد. با توجه به نیازهای ارتباطی و مشکلات اضافی آیا تفاوتی در تربیت کودکان ناشنوا وجود دارد؟ در گزارش اخیر انجمن ملی ناشنوایان ۲۰۰۳ که به وسیله ی وزارت بهداشت حمایت میشود تأکید شده بعضی جنبههای تربیت کودکان ناشنوا از کودک عادی متفاوت و بعضی دیگر مشابه است. در مورد همه ی خواهران و برادران که خواهر و برادر ناتوان دارند، نیاز به توجه به ویژگیهای کودک در رابطه با عوامل ناتوانی وجود دارد (سان پاتی و هایز ۱۹۸۸) چرا که ممکن است روی درک آنها از آیندهشان تأثیر داشته باشد. وجود مشکلات اضافی در کودکان آسیبدیده ی شنوایی اثر شدیدی روی رشد هیجانی، اجتماعی در طول زندگی آنها دارد بنابراین کمک روانشناختی جزء ضروری در رویکرد چند رشتهای ـ چند عاملی برای مراقبت از این کودکان است.