سیده زهرا سیدنوری، دلناز کمالی پور، مژگان وکیلیان، هادی دوست، راضیه پیری،
جلد ۲، شماره ۱۶۲ - ( ویژه نامه اختلالات هیجانی- رفتاری ۱۴۰۰ )
چکیده
چکیده
هدف: شیوع یک بیماری همه گیر می تواند به تنیدگی مادران کودکان با اختلالات هیجانی-رفتاری بیفزاید، با این حال،
برخی ویژگی های شخصیتی در نحوۀ مواجهه با تنیدگی تأثیرگذار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطۀ بین ویژگی های
شخصیتی با اضطراب بیماری کووید ۱۹ در مادران کودکان با اختلالات هیجانی رفتاری انجام شد.
روش: طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی والدین کودکان با اختلالات
هیجانی رفتاری شهر رشت در سال ۱۳۹۹ بودند که از این میان نمونه ای به حجم ۲۰۲ نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس
انتخاب و به پرسش نامه ها شخصیتی نئو و اضطراب بیماری کووید ۱۹ پاسخ دادند.
یافته ها: نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که رابطۀ بین ویژگی های شخصیتی، برون گرایی، گشودگی، مقبولیت
و وظیفه شناسی با اضطراب کووید ۱۹ پاسخگویان، منفی و معنا دار؛ و رابطه بین متغیر روان رنجوری با اضطراب کووید ۱۹
پاسخگویان، مثبت و معنا دار بوده است. همچنین در رابطۀ بین سن و تحصیلات با اضطراب کووید ۱۹ ، رابطۀ معنا داری
به دست نیامد. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که روان رنجوری توانست به طور معنی داری ۴/ ۶۸ اضطراب
کووید ۱۹ را پیش بینی کند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و ارتباط بین ویژگی های شخصیتی با اضطراب کووید ۱۹ ، ارائه راهبردها
و آموزش های مطلوب به والدین دارای شخصیت روان رنجور، می تواند نقش مهمی در ارتقاء سلامت خانواده و به ویژه
کودکان داشته باشد.
دکتر عباسعلی حسین خانزاده، خانم دلناز کمالی پور، دکتر ایرج شاکری نیا،
جلد ۶، شماره ۱۶۶ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
هدف: لکنت زبان به عنوان یکی از شایع ترین اختلالات روانی کلام می تواند زمینه ساز بروز پیامدهای منفی بسیاری برای
فرد و خانواده شود و مشکلات روان شناختی، رفتاری و اجتماعی را به وجود بیاورد؛ بنابراین با توجه به اهمیت این موضوع
پژوهش حاضر با هدف مقایسه جوّ عاطفی خانواده، رابطه والد-کودک و انعطاف پذیری و انسجام خانواده در والدین
کودکان با و بدون لکنت زبان انجام شد.
روش: در این پژوهش از روش علی مقایسه ای-پس رویدادی استفاده شد و جامعه آماری آن والدین کودکان ۸ تا ۱۲
سال دختر و پسر با و بدون لکنت زبان شهر رشت در سال ۱۳۹۹ بود. نمونه مورد مطالعه شامل ۶۰ نفر از هر دو گروه والدین
در دامنه سنی ۳۰ تا ۵۰ سال بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه
رابطه والد-کودک پیانتا ) ۲۰۱۱ ( و مقیاس ارزیابی انعطاف پذیری و انسجام خانواده اولسون و همکاران ) ۱۹۸۶ ( بود. جهت
تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t مستقل و تحلیل واریانس چندمتغیره استفاده شد.
یافته ها: نتایج بیانگر وجود تفاوت معنادار بین دو گروه والدین دارای کودک با و بدون لکنت زبان در متغیرهای رابطه
والد- کودک، انعطاف پذیری و انسجام خانواده بود ) ۰۰۱ / .)p > ۰
نتیجه گیری: نتایج نشان داد لکنت زبان می تواند بر شرایط خانوادگی، کارکردهای خانواده و رابطه کودک با والدین و دیگر
اعضا اثرات منفی گذاشته و همچنین خانواده نیز می تواند در کاهش یا افزایش لکنت زبان کودک مؤثر باشد؛ بنابراین، وجود
یک محیط غنی، آرام و رابطه متقابل درست و همچنین لزوم آموزش به خانواده بسیار حائز اهمیت است.
