محمد عابدپور،
جلد ۵، شماره ۷۰ - ( ۸-۱۳۸۶ )
چکیده
سه گروه دیگر عبارت بودند از: والدین پنج کودک ناشنوا، معلمان پنج مدرسه عادی که قرا بود به کودکان ناشنوا آموزش دهند و هم کلاسی‌های عادی این کودکان برای جمع آوری اطلاعات از والدین کودکان ناشنوا و معلمان مدارس عادی از برنامه های مصاحبه ای استفاده شد. برنامه مصاحبه والدین، شامل پرسشهایی در ارتباط با زمینه خانوادگی، اطلاعات اجتماعی – اقتصادی عملکرد آموزشی کودک، دلایل انتخاب آموزش تلفیقی، مشکلات پیش بینی شده در فرآیند تلفیق و آگاهی‌شان نسبت به مسوولیت های اضافی خود در مورد تلفیق کودک ناشنوایشان در مدرسه عادی بود. یک ملاقات فردی با هر کودک ناشنوا برای درک نقطه نظراتشان در مورد تلفیق و کمک به آنها برای آماده شدن برای آموزش تلفیق پیش از بازگشایی مدارس در سال تحصیلی جدید ترتیب داده شد. یک روش شناسی بحث گروهی و آموزشی برای برطرف کردن تردیدهای معلمان عادی در دادن اطلاعات در باره مفهوم ناشنوایی به ایشان درجه و نوع نقص شنوایی بد فهمی ها در مورد کودکان ناشنوا اثر کمبود شنوایی بر رشد زبان و ارتباط و کارکرد مزیت اهمیت و محدودیت کاربرد ابزارهای کمک شنوایی از روش شناسی گروهی و آموزشی استفاده شده است. معلمی احساس می کرد که تنها جا برای کودک ناشنوا مدرسه ویژه است و این که مدرسه ی ویژه نباید با تشویق به تلفیق برای معلمان مدارس عادی مشکل ایجاد کند. تمام والدین توافق داشتند که برای کودکان ناشنوایشان آسان نیست که موضوع‌های درسی آموزش داده شده در کلاس را درک کنند و این که آنها مجبورند با تقویت یادگیری به کودکانشان در خانه کمک کنند این مسوولیت اضافی برای والدین تنش زا بود.
محمد عابدپور،
جلد ۷، شماره ۶۱ - ( ۱۰-۱۳۸۵ )
چکیده
تعداد زیادی از این کودکان علاوه بر نشانه‌های فوق احتمالا اختلال‌های همبودی مانند اختلال‌های خلقی، اضطراب، سوء مصرف مواد ، نارسایی توجه همراه با بیش فعالی، مشکلات یادگیری، اختلال در تفکر و اختلال ناشی از ضربه را نیز از خود بروز می‌دهندکه همگی باید مورد توجه و درمان قرار گیرند . تحقیقات نشان می‌دهد که چنانچه کودکان دارای اختلال سلوک و خانواده‌هایشان مورد ارزیابی و مداخله‌ی سریع و بهنگام قرار گیرند احتمال اینکه کودک در آینده به مشکلات بیشتری دچار شود بسیار کم می‌شود. آموزش ویژه برای کودکانی که همراه با اختلال سلوک ، مشکلات یادگیری نیز دارند بسیار ضروریست. در مورد کودکانی که همراه با اختلال سلوک، مشکلات تکانشی، نارسایی توجه یا افسردگی دارند، از درمان دارویی نیز استفاده می‌شود. چون ایجاد نگرش‌ها و الگوهای رفتاری جدید در کودک به زمان زیادی نیاز دارد لذا نمی‌توان انتظار داشت که اغلب کودکان دارای اختلال سلوک به سرعت بهبود یابند.
