مژگان بشیری،
جلد ۲، شماره ۶۶ - ( ۳-۱۳۸۶ )
چکیده
اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی شایع‌ترین اختلال ذهنی در دوران کودکی است و متخصصان بالینی مراقبت هایی را به عنوان یک مولفه از برنامه‌های منظم برای کودکان مبتلا به این اختلال ارایه می نمایند. اما به هر علت شواهد محدود در دسترس باعث شده تا فرهنگستان پزشکی کودکان آمریکا در رئوس مطالب خود درباره این اختلال، نوجوانان و جوانان را در بر نگیرد. در این رابطه بر عکس باورهای موجود، مشخص شده که دراغلب موارد این اختلال باورود کودکان به مرحله بلوغ رفع نمی‌گردد. این مقاله مروری دارد بر شواهد موجود درباره تشخیص علایم و درمان در نوجوانان و جوانان دارای این اختلال، همچنین چگونگی تعیین شیوه عمل براساس اطلاعات موجود را توصیف میکند. در این مرور ویژگی‌های منحصر بفرد نوجوانان و این که چگونه نشانگان اصلی اختلال با ورود به دوران بلوغ تغییر می‌یابند توصیف شده است. فرایند تشخیصی به همراه رویکردهایی در رابطه با مراقبت از نوجوانان برای بهبود بخشیدن پیوستگی آنان به اجتماع مورد بحث قرار گرفته است. در این راستا اقدامهای مداخله گرانه روانی- اجتماعی و دارویی مرور شده است. در این مرحله بحثی در مورد نحوه گذر بیماران به اوایل جوانی مطرح می‌شود. مقاله همچنین نشان می‌دهد که برای شناسایی ویژگی‌های خاص این اختلال در نوجوانی و درمانهای روانی- اجتماعی و دارویی مؤثر پژوهش‌های بسیاری مورد نیاز است.
حمید علیزاده، مژگان بشیری،
جلد ۴، شماره ۵۸ - ( ۷-۱۳۸۵ )
چکیده
اصل حفظ خوبی:وقتی کودک یک رفتار خوب از خودش نشان می‌دهد که بابت غرور و سرافرازی شما می‌شود،حتما از او تعریف و تمجید کنید،تشکر کرده و به او توجه نشان دهید. اصل اعتماد:اجازه بدهید(این امکان را فراهم کنید) کودک در بیشتر موارد بداند شما به او اعتماد دارید و قبول دارید کله او کار میکند و به قضاوتش اعتماد دارید. اگر کودک بداند شما تماشا می‌کنید و در آن مورد کاری انجام نمی‌دهید،معمولا اثر بدی دارد،ممکن است حتی یک اشاره دست کافی باشد یا یک''''نگاه‘‘که می‌تواند معنی''''توقف‘‘کار را داشته باشد. می‌توانید از یک کلمه رمز مانند ''''چراغ قرمز‘‘که همیشه به معنی''''توقف فوری‘‘است استفاده کنید!شما حتی ممکن است مجبور شوید به سمت کودک رفته، دستش را گرفته و او را به جای دیگری ببرید. به فرزندتان یاد بدهید با قلدرها بلند صحبت کند(حرف بزند):به کودکان اختیار بدهید نقش بازی کرده و اجازه دهید در نقششان با قلدرها حرف بزنند(اگر ضروری است). داستان بسازید:داستانی برای کودک بسازید،از اسم افراد دیگر استفاده کنید،اما اتفاقی را توضیح بدهید که برای کودکی که کوتاهی کرده است رخ داده و از او بخواهید که بگوید کودک داستان،چه‌کار اشتباهی انجام داده و چه‌کار متفاوتی را در آینده باید انجام دهد. به نتایج فکر کنید:قصد شما چیست؟سعی دارید به چه نتیجه‌ای برسید؟سعی می‌کنید به کودک کمک کنید یا به حال خود رهایش می‌کنید؟اگر قصدتان این است که به کودک چیزهایی بیاموزید که در آینده برای کمک به خودش استفاده کند،پس اجازه ندهید که هیجانات و اهداف شخصی شما،راه را سد کند.
