کرم بساطیان،
جلد ۶، شماره ۴۸ - ( ۱۰-۱۳۸۴ )
چکیده
استفاده از موسیقی درمانی برای درمان و شفا، تاریخی کهن دارد. در اقوام و ملل مختلف و در گذشته های بسیار دور از موسیقی در درمان و پیشگیری بیماری‌ها استفاده می شده است. از آنجا که کودکان استثنایی به موسیقی علاقه زیادی دارند، بویژه اگر موسیقی متناسب با ظرفیت هوشی و محدودیت‌های حسی و حرکتی آنها باشد, می توان از آن به عنوان وسیله‌ای برای آموزش و اصلاح رفتار و حرکت‌های نامناسب آنها استفاده کرد. از جمله موسیقی می تواند در آموزش کودکان نابینا جایگاه خاصی داشته باشد، زیرا قبل از هر چیز، سازنده‌ی تجربه ی حسی است که قادر به تحریک بسیاری از قوای حسی از راه تمرین و دقت است. به کمک موسیقی می توان کودک نابینا را تشویق کرد تا با نواختن ساز یا شرکت در فعالیت‌های موسیقیایی، به فعالیت‌های حرکتی خود شکل مقبولی دهد . این امر موجب کسب رفتارهای مناسب و کاهش رفتارهای نامناسب او می شود.
