آقای احمد آریان، دکتر همایون هارون رشیدی،
جلد ۳، شماره ۱۷۵ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
چکیده
زمینه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرینات حرکتی ریتمیک بر هماهنگی ادرا کی-دیداری و کارکرد اجرایی
کودکان با اختلال یادگیری در سال ۱۳۹۸ بود.
روش: طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان
با اختلال یادگیری شهر دزفول بود که از میان آنان ۳۰ نفر به صورت هدفمند انتخاب و در ۲ گروه ۱۵ نفری آزمایشی و گواه
قرار داده شدند. ابزار پژوهش مقیاس ادرا کی-دیداری بندرگشتالت و پرسشنامه کولیچ بود. ابتدا پیش آزمون در ۲ گروه اجرا
شد، سپس گروه آزمایشی به مدت ۸ هفته تحت تمرینات حرکتی ریتمیک قرار گرفت. این جلسات به صورت گروهی و هفتگی
برگزار شد. در پایان، هر ۲ گروه مورد سنجش پس آزمون قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که تمرینات حرکتی ریتمیک موجب کاهش اختلالات کارکرد
اجرایی و افزایش هماهنگی ادرا کی-دیداری کودکان با اختلال یادگیری شده است ) ۰۰۱ / .)P>۰
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که تمرینات حرکتی ریتمیک یک درمان مؤثر برای کاهش
اختلالات کارکرد اجرایی و هماهنگی ادرا کی-دیداری باشد.
