زمینه : توجه به نظریه ذهن در کودکان با اختلال یادگیری حائز اهمیت است زیرا نظریه ذهن میتواند بر روی رفتارهای اجتماعی و شناختی آنها تاثیر بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی روند تحول نظریهذهن در دانشآموزان با و بدون اختلالیادگیری8 تا 11ساله انجام شد.
روش: در این پژوهش علی- مقایسهای نمونه پژوهش که شامل 80 دانشآموز با اختلالیادگیری و 80 دانشآموز بدون اختلالیادگیری که در مراکز خاص ناتوانیهای یادگیری و مدارس عادی مشغول به تحصیل بودند، به شیوه نمونهگیری طبقهای با نسبت مساوی انتخاب شدند. آزمون نظریهذهن استیرنمن و مقیاس هوشی وکسلر به عنوان ابزارهای پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو عاملی و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: یافته ها نشان دادند که در هر دو گروه دانشآموزان با و بدون اختلالیادگیری روند تحول نظریهذهن با توجه به سن صعودی است، با این تفاوت که دانشآموزان با اختلالیادگیری نسبت به دانشآموزان بدون اختلالیادگیری کمی دیرتر به سطوح بالاتر تئوریذهن دست مییابند.
نتیجهگیری: این پژوهش از یافتههای اولیه مبتنی بر مشکلات شناختی و تحولی نظریهذهن در کودکان با اختلالیادگیری حمایت میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |