زمینه: هدف پژوهش حاضر نیازسنجی پیش­ حرفه‌ای برای دانش‌آموزان کم‌توان‌ذهنی بود.

 روش: نمونه آماری پژوهش شامل 30 نفر از والدین با فرزند کم‌توان‌ذهنی و 30 نفر از معلمان شاغل در مدارس ویژه شهرستان خدابنده بود که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده­ ها از پرسش­نامه نیازسنجی با استفاده از دو فرم والدین و معلم (محقق ­ساخته) استفاده شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از آمار توصیفی مورد تحلیل قرار گرفت.

 یافته ­ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که برای آموزش مهارت‌های پیش‌حرفه‌ای به دانش‌آموزان کم‌توان‌ذهنی بهتر است مقوله‌ها و نیازهای آموزشی مانند: مهارت‌های اجتماعی، مهارت‌های شناختی، مهارت‌های پایه تحصیلی، مهارت‌های روابط بین­ فردی، مهارت‌های ارتباطی، مهارت‌های عملکردی، تقویت اعتماد­به­ نفس و خلاقیت استفاده از افراد متخصص در آموزش مهارت‌های حرفه‌ای و آموزش مهارت‌ها و حرفه‌های مناسب در برنامه آموزشی گنجانده و اجرا شوند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که دانش‌آموزان کم‌توان‌ذهنی صرف نظر از علل و سطح کم­ توانی ­ذهنی­شان، نیازمند آموزشی هستند که آن­ها را برای زندگی مستقل آماده کند.

 نتیجه­ گیری: بدین منظور اجرای برنامه‌های آموزشی برای افزایش توانایی دانش­ آموزان کم توان ذهنی برای کارکرد مستقل‌تر در زندگی روزمره بسیار ضروری است و یکی از اقدامات اساسی برای دستیابی به این هدف، نیازسنجی پیش­ حرفه‌ای برای آن­هاست. در واقع آموزش مهارت‌های پیش‌حرفه‌ای برای آماده ­سازی کودکان کم‌توان‌ذهنی برای ورود به دوره حرفه‌آموزی و محیط کار ضروری است.