چکیده
زمینه و هدف: اوقات فراغت برای کودکان و نوجوانان
کم توان ذهنی دارای ابعاد مختلفی است و اهمیت خاصی دارد.
اوقات فراغت زیرمجموعه ی رفتارهای انطباقی است و به زمان گذراندن فعالیت ها و تفریح های مورد علاقه گفته می شود
که توسط خود فرد یا دیگران به وجود می آید و ترجیحات، گزینه ها و علایق شخصی وی را در بر می گیرد. این مطالعه با هدف
بررسی برنامه های اوقات فراغت برای افراد
کم توان ذهنی با تأ کید بر ضرورت برنامه ها، پایه های نظری هر برنامه، طبقه بندی
فعالیت های فراغتی و سرگرم کننده، اولویت بندی فعالیت ها در راستای تدوین برنامه اوقات فراغت، و کاربردهای برنامه های
اوقات فراغت انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مروری روایتی بود. برای جمع آوری اطلاعات از مقاله ها و کتاب های موجود در
پایگاه های علمی معتبر از جمله الزویر ، پابمد، اشپرینگر، ساینس دایرکت و گوگل اسکولار در سال های 2002 تا 2024 استفاده
شد.
نتیجه گیری: مشارکت فعال در برنامه های اوقات فراغت موجب تقویت اعتماد به نفس، نشاط روانی و مهارت های حسی
حرکتی کودکان و نوجوانان
کم توان ذهنی می شود و رفتارهای چالش برانگیز آنها را کمتر می کند. به طور کلی، مؤلفه های اوقات
فراغت، شامل بازی های سرگرم کننده، پیاده روی، باغبانی، مشارکت در مناسبت های خانوادگی، شرکت در فعالیت های
مذهبی، انجمن ها و باشگاه ها، مشارکت در فعالیت های ورزشی، آموزش های علمی و مسافرت می شود. نمونه های
زیادی از فعالیت های سرگرم کننده برای اوقات فراغت افراد
کم توان ذهنی وجود دارند که معمولاً به فعالیت در گروه های
سازماندهی شده، فعالیت در گروه های غیررسمی و فعالیت فردی غیررسمی تقسیم می شوند. کودکان و نوجوانان کم توان
ذهنی از طریق آموزش برنامه اوقات فراغت یاد می گیرند که تصمیم های منطقی تری بگیرند، تفکر خلاق و انتقادی داشته
باشند و احساس مسئولیت پذیری را در خود افزایش دهند.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
كم توان ذهني دریافت: 1402/1/20 | ویرایش نهایی: 1403/6/25 | پذیرش: 1403/4/24 | انتشار: 1403/6/25 | انتشار الکترونیک: 1403/6/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول