جلد 4، شماره 164 - ( ویژه نامه کودکان و دانش آموزان با آسیب بینایی 1400 )
شماره 164 صفحات 64-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
آموزش و پرورش ، karimi.ashraf@gmail.com
چکیده: (3709 مشاهده)
چکیده
هنگام آموزش دانش آموزان نابینا چاره ای جز تماس با دست های آنان برای راهنمایی شان یا نشان دادن فعالیتی به آنها
نداریم. رفتار غالب معلمان این است که با گذاشتن دست های خود روی دست های دانش آموزان آنان را به سوی فعالیتی
هدایت کنند. این رفتار را روش «دست روی دست » می نامند که محدودکننده است. این مقاله که با استفاده از تجربیات
زیسته ی نگارنده در فرصت مطالعاتی و دو مقاله ی 1 دیگر در این حوزه نگاشته شده است، به بازشناسی روش دست روی
دست و معرفی روش دست زیر دست به عنوان جایگزین مناسب تر آن پرداخته است.
هنگام آموزش دانش آموزان نابینا چاره ای جز تماس با دست های آنان برای راهنمایی شان یا نشان دادن فعالیتی به آنها
نداریم. رفتار غالب معلمان این است که با گذاشتن دست های خود روی دست های دانش آموزان آنان را به سوی فعالیتی
هدایت کنند. این رفتار را روش «دست روی دست » می نامند که محدودکننده است. این مقاله که با استفاده از تجربیات
زیسته ی نگارنده در فرصت مطالعاتی و دو مقاله ی 1 دیگر در این حوزه نگاشته شده است، به بازشناسی روش دست روی
دست و معرفی روش دست زیر دست به عنوان جایگزین مناسب تر آن پرداخته است.
واژه‌های کلیدی: واژه های کلیدی: کودکان و دانش آموزان با آسیب بینایی، دست روی دست، دست زیر دست، خودتصمیم گیری، درماندگی آموخته شده
نوع مطالعه: ترجمه (پایان پذیرفته است) |
موضوع مقاله:
آسیب دیده بینایی
دریافت: 1400/3/1 | ویرایش نهایی: 1400/11/6 | پذیرش: 1400/5/11 | انتشار: 1400/5/11 | انتشار الکترونیک: 1400/5/11
دریافت: 1400/3/1 | ویرایش نهایی: 1400/11/6 | پذیرش: 1400/5/11 | انتشار: 1400/5/11 | انتشار الکترونیک: 1400/5/11
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |