جلد 5، شماره 70 و 71 - ( 8-1386 )                   شماره 70 و 71 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

.. Not Available281. J Except Educ 2007; 5 (70 and 71)
URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1771-fa.html
علی یار زنجانی منوچهر. فواید هنر درمانی برای کودکان با نیازهای ویژه (24تا 29-3-70 تا 71- 1386). تعلیم و تربیت استثنایی. 1386; 5 (70 و 71)

URL: http://exceptionaleducation.ir/article-1-1771-fa.html


، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده:   (3055 مشاهده)
اخیرا پنج نوع روش جهت آزمون انواع مختلف درمان، ارایه شده است: اولین روش شامل درک کلی از مقوله هنر درمانی بوده که در این خصوص نیز می‌تواند برای افراد مزبور ، مؤثر باشد. اصولا عدم توازن و ناهماهنگی در نیمکره‌های چپ و راست مغز بر ادراک فرد مؤثر می باشد که معمولا ناهماهنگی مزبور در نیمکره راست مغز رخ می دهد (زامیروفسکی، 1980) و همین عامل نیز موجب بروز احساس ها و هیجان های مخرب و منفی مانند خشم و عصبانیت، افسردگی و غیره در فرد شده که در این حالت هنردرمانی می‌تواند به عنوان ابزار مؤثری در جهت تعدیل و رهایی از حالت‌های منفی بشمار رود (پراگر ، 1993). هنردرمانی گروهی موجب می شود نوجوانان کم‌توان ذهنی درون خویش را مانند جهان بیرون مورد ارزیابی مجدد قرار دهند که همین امر نیز به نوبه خود منجر به ایجاد من (خود) قوی در آنان شده که در این صورت بهتر و بیشتر می توانند احساس ها و عواطف خویش را ابراز نمایند. کودکان می‌توانند از هنر درمانی به عنوان یک نوع مکانیسم دفاعی و روانی در مواجهه با اختلال‌های مزبور استفاده نمایند و همچنین بهتر می‌توانند احساس ها و عواطف خویش را در این خصوص ابراز نمایند (پراگر ، 1993؛ ساندارام، 1995). امروزه کارها و آثار هنری کودکان به علت وجود آموزش های هنر درمانی مفید و مؤثر در تمام برنامه‌ها از نظر کمی و کیفی افزایش یافته و توانایی‌های فردی کودک و همچنین روش‌های مواجهه و مقابله با ناتوانی های مربوطه نیز بهبود و گسترش یافته است.
     
نوع مطالعه: ترجمه (پایان پذیرفته است) | موضوع مقاله: عمومي
دریافت: 1398/11/9 | پذیرش: 1398/11/12 | انتشار: 1398/11/12 | انتشار الکترونیک: 1398/11/12

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.