1- ، Nashriyeh2005@gmail.com
چکیده: (2997 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر نگرش والدین بر خودپنداره و رشد اجتماعی دانشآموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری (LD) شهرستان مشهد است.این پژوهش به شیوه علی-مقایسهای انجام شد و جامعهی پژوهش کلیهی دانشآموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری 21-7 ساله بود که در سال تحصیلی 86-85در شهر مشهد مشغول به تحصیل بودند.نمونهی مورد پژوهش شامل 100دانشآموز پسر دارای ناتوانی یادگیری و 100نفر از والدین این دانشآموزان بود که به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند به این ترتیب که دانشآموزان پسر دارای ناتوانی یادگیری 7 تا 21 ساله که از سوی مدارس به سازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی ارجاع شده بودند به عنوان نمونه در دسترس مورد مطالعه قرار گرفتند و مقیاس خودپنداره پیرزهریس (cscs) روی دانشآموزان و مقیاس رشد اجتماعی و اینلند و پرسشنامهی نگرشسنج، روی والدین این دانشآموزان اجرا شد.اطلاعات به دست آمده از نتایج آزمون همبستگی نشان داد بین نگرش مثبت و منفی والدین و میزان خودپنداره و رشد اجتماعی کودکان دارای ناتوانی یادگیری رابطهی معنیداری وجود دارد (P>0/01) و دانشآموزانی که دارای والدینی با نگرش مثبت نسبت به ناتوانی یادگیری آنها هستند نسبت به دانشآموزانی که دارای والدینی با نگرش منفی نسبت به ناتوانی آنها هستند،از خودپنداره و رشد اجتماعی بالاتری برخوردارند.
نوع مطالعه:
اصیل پژوهشی |
موضوع مقاله:
مشکلات يادگيري دریافت: 1398/10/29 | پذیرش: 1398/10/29 | انتشار: 1398/10/29 | انتشار الکترونیک: 1398/10/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول